Zon, zon en nog eens zon!

Zon, zon en nog eens zon!

Vanmorgen kwam er al in alle vroegte een bericht via de intercom. De kapitein had besloten een ‘omweggetje’ te maken en nodigde de passagiers uit om samen met hem een stukje ‘scenic cruising’ te doen. We werden om 8.10 uur aan stuurboordzijde verwacht! 

Uiteraard gaven we aan deze uitnodiging gevolg. Aan die kant was een rots met een zeer aparte vorm te zien en een geheimzinnige deur. De essentie ervan hebben we geen van vieren meegekregen. Wellicht een toegang tot een mijn? Geen idee!

Vervolgens werden we ‘gesommeerd’ ons naar de andere kant van het schip te begeven. Daar werd de kapitein helemaal enthousiast. Hij was in deze omgeving geboren en had daar een zomerhuis willen kopen. De temperatuur van het zeewater had hem daarvan weerhouden. Zelfs in hoog zomer was dat slechts maximaal 14 graden! 

Ook wees hij ons een plek waar veel zeearenden moesten zitten. Helaas gaven deze op dat moment niet thuis.
Als klap op de vuurpijl zagen we op een klein eilandje een witte badkuip en een toiletpot staan. Een plaatselijke kunstenaar had zich blijkbaar op deze manier uitgeleefd!

Al met al was het een prachtig begin van een stralende dag. Na het ontbijt hebben Sija en ik een stevige wandeling over het dek gemaakt, genietend van de ruimte om ons heen, de zuivere, frisse lucht en de stralende zon. We realiseerden ons daarbij goed dat de Noren hier wel extra van zouden genieten, omdat ze binnen afzienbare tijd voor maanden verschoond zouden blijven van licht en warmte van dit hemellichaam. 
 

Op weg naar de volgende haven hebben we op dek 7 het verhaal van de Zeven Zusters gehoord. Ik wil jullie deze mythe niet onthouden. 
Er was eens een trollenkoning en die had zeven dochters. Hij moest hen beschermen tegen de zogenaamde Paardenman die op zoek was naar een vrouw en erop uit was één van de meisjes te schaken. Uiteindelijk heeft de koning zijn dochters uit voorzorg maar in steen veranderd, in zeven bergen dus! 

Pas om 15.00 uur konden we een paar uur het schip verlaten om het plaatsje Brønnøysund te bekijken. Het bleek al snel dat we die tijd niet nodig hadden. Er was namelijk erg weinig te doen en bovendien was het er op sommige plaatsen spekglad. Toen het kerkje dicht bleek te zijn en de plaatselijke cafébaas deed alsof we niet bestonden, waren we voor vieren alweer terug aan boord. Daar was (bijna) het voltallige personeel bezig met de voorbereidingen van het vijfgangendiner van vanavond. Er werd namelijk groots uitgepakt in verband met het 130-jarige bestaan van de Hurtigruten! 

Het diner was een groot succes. We hadden voor het wijnpakket gekozen en dat maakte het diner extra feestelijk. Het voelde ook wel enigszins als een afscheidsdiner. Morgen eten we nog wel op het schip, maar pas om 21.15 uur na onze excursie. Dit zal dus wel een buffet zijn!