Wat een zomer!

Wat een zomer! 

Het zal vast lijken alsof wij sinds onze trip door Italië-Frankrijk geen voet (of beter gezegd geen wiel) meer verzet hebben. Het tegendeel is echter waar! Het waren alleen korte uitstapjes, doorgaans per ‘gewone’ auto met één of twee overnachtingen in een hotel.

Het eerste tripje in juli vond overigens wel met de camper plaats. We hebben namelijk van 21-25 juli op Camping  Kreekzicht in Groede (West-Vlaanderen) gebivakkeerd. Het was een eenvoudige, maar zeer gezellige boerencamping die – inderdaad! – aan een Kreekje ligt. 

De aanleiding om daarheen te gaan was een gepland bezoek aan vrienden. Ton en Lucy bleken slechts 20 minuten lopen van de camping vandaan te wonen. Een goede keuze dus!

Na een gezellig etentje in een restaurant gevestigd in een kerk een paar dorpen verderop hebben we we een paar dagen lekker gefietst op onze nieuwe elektrische vouwfietsjes. Sfeervolle dorpjes, leuke terrasjes (met heerlijke visgerechten), prachtige duinen, brede stranden en schitterend weer: wat kun je je nog meer wensen op vakantie!? Ik heb zelfs bij Cadzand in zee gezwommen met een watertemperatuur van 22.8 graden, wat ongekend warm is voor de Noordzee!

Eind juli hadden we een uitstapje naar de Floriade op het programma staan. Zondag 31 juli zijn we eerst bij ex-zwager Ad op bezoek gegaan. Met hem gaat het ondanks zijn 82 jaar heel goed. Hij is zelfs als enige overlevende van een pilot ‘immunotherapie’ onder longkankerpatiënten overgebleven en genezen verklaard!

Daarna zijn we naar het Leonardo Hotel in Almere gereden, waar we een nachtje zouden logeren om maandagmorgen vroeg per boot de oversteek naar de Floriade te kunnen maken. Alle negatieve reclame ten spijt vonden wij het eigenlijk een prachtig park. Vooral van de diverse paviljoens en de uitbundig bloeiende dahlia’s hebben we zeer genoten. Het was wel jammer dat er het een en ander dicht was, wat weer tot gevolg zal hebben dat mensen zeggen ‘zie je wel, echt slecht verzorgd hier; wij raden dit park niemand aan!’ De bekende vicieuze cirkel!

Half augustus zijn we naar Haarlem gereden. De aanleiding was de 50-jarige bruiloft van Wim en Marja. Deze werd op zaterdag 13 augustus gevierd in de prachtige tuin van het grote huis van Martijn en Audrey in Heemstede.

Toen we op vrijdagmiddag naar Haarlem vertrokken, waren we enigszins bezorgd vanwege de aangekondigde 32 graden. Het viel echter best mee in de stad en Gerrit heeft me het een en ander van deze schitterende historische plaats laten zien. Hij heeft er namelijk een aantal jaren, van zijn 4e tot zijn 8e jaar,  gewoond en is er later vanuit Amsterdam diverse keren terug geweest. De Sint-Bavo is zeker een bezoek waard! Je kunt daar o.a. het orgel vinden dat Mozart nog bespeeld heeft. Ook de Gouden Straatjes vond ik erg pittoresk!

Zaterdag hebben we ’s morgens eerst een boottochtje over het Spaarne gemaakt. Het is toch altijd bijzonder om een stad vanaf het water te bekijken. Daarna zijn we ons in het hotel gaan omkleden en hebben we een taxi genomen naar Heemstede, waar we een schitterend feest gevierd hebben. De act van Gerrit en Marianne, gebaseerd op Thomasvaer en Pieternel, viel erg in de smaak!

Zaterdag 27 augustus waren er nog eens twee bruiloften te vieren! Eerst die van Michel en Lies in Peeriscoop, een sfeervolle en af en toe ontroerende ceremonie onder leiding van Eva Dansen, de moeder van Lies als BABS. En daarna het - zonder meer geslaagd te noemen - ‘festivalletje’ in Maasbommel, gehouden ter gelegenheid van de bruiloft van Harm en Annegien op 20-02-2022. Het enige minpuntje was de gammele bank, waardoor Gerrit,  Liesbeth en ik een rare buiteling maakten. Gelukkig zijn we er resp. zonder kleerscheuren, met een paar beurse plekken en met twee schaafwonden vanaf gekomen! 

Na zondag nog gezellig met de festivalgangers  ontbeten te hebben zijn wij naar Zeewolde gereden, waar we met neef André en zijn vrouw Nelleke afgesproken hadden. Met koffie, lunch en een wandeling was het een zeer geslaagde middag. Alleen jammer dat nu Nelleke weer een vreemde val maakte en daar behoorlijk geblesseerd door raakte. Ze verstapte zich tijdens onze wandeling. 

Maandag zetten we koers naar Meppen, een plaatsje aan de Elbe. Onze camping lag pal langs de rivier en we stonden daar eerste rang. Echt prachtig! 

’s Middags hebben we een soort culturele wandeling langs diverse – nogal stevige – beelden gemaakt. Een Duitse kunstenares heeft deze beelden ‘ Alltagsmenschen’ genoemd en dat leverde alleraardigste taferelen op, zoals Polonaise en twee dansende echtparen. Meppen heeft sowieso veel aan stadsverfraaiing gedaan. Overal stonden strandstoelen op het (ter plekke opgespoten) zand. Gorinchem kan hier nog een voorbeeld aan nemen!

Dinsdag wilden we fietsen langs de Elbe. Omdat de accu’s van de fietsen niet zo vol bleken te zijn, als we gedacht hadden, moesten we de tocht wat inkorten. Toch hebben we gedurende de tocht van een kleine 30 km een aardig beeld van de omgeving gekregen. Ostfriesland is echt heel mooi!

Terug op de camping troffen we een aparte situatie aan. Een gezin bestaande uit man, vrouw en drie dochters was met een auto met een  Bulgaars kenteken op ons veldje komen staan. Slechts een klein, gammel tentje, een stretcher, een tafeltje en een stoeltje kwamen uit de auto. Toen de banken ook uit de auto werden gehaald, was het duidelijk dat de gezinsleden buiten in de tent of in de auto zouden moeten overnachten. Een trieste en enigszins gênante vertoning, als je zelf met een goed uitgeruste camper op pad bent.

Woensdag wilden  we via Papenburg naar Leer rijden. In Papenburg staat de Meyerwerf, waar gigantische cruiseschepen gebouwd worden. Het schip “De Alvira” dat in de afbouwfase zit, konden we goed zien liggen.  Omdat het water erg laag stond, vroegen we ons af hoe die schepen met een behoorlijke diepgang daar ooit weg zouden kunnen varen. De Elbe blijkt echter een getijdenverschil van 3-3.5 meter te hebben. Het is dus een kwestie van het juiste moment afwachten. Zo’n groot schip doet er door die wachttijden vervolgens  twee dagen over om de Eemshaven te bereiken.  

De camping, ca. 5 km van Leer af gelegen, bevalt ons zeer. We hebben een mooi uitzicht op de Elbe, waar Gerrit de waterstanden nauwlettend in de gaten kan houden.

Vandaag zijn we per fiets - langs een zeer saaie weg -  naar Leer gereden. Daar hebben we een stadswandeling door de Altstadt  gemaakt die langs een aantal prachtig bewaarde panden voerde. Morgen willen we een havenrondvaart doen. Dan zien we de stad – net zoals in Haarlem het geval was – weer van de andere kant.