We zagen de bui al hangen!

We zagen de bui al hangen! 

Zaterdagmiddag begon het weer erg te veranderen. Donkere wolken pakten zich samen boven onze hoofden. We begonnen te vrezen dat onze excursie naar de Komodovaranen in het water zou vallen. We zagen die bui letterlijk en figuurlijk al hangen! 
Onder de titel ‘The Lair of the Giant Dragons’ had Adèle Thorne zaterdagmorgen een lezing  over het leefgebied en de gewoontes van de Komodovaranen gegeven. Zij wonen op een prachtig eiland, maar het zijn niet bepaald ‘lieve jongens’ en of ze zich vertonen als het stortregent, is ons niet verteld!
In feite terroriseren de varanen het gehele eiland. Andere dieren die op het eiland wonen, zijn niet veilig voor hen. Herten en zwijnen worden met huid en haar opgevreten. Gelukkig hebben ze – vanwege hun trage spijsvertering - aan twaalf maaltijden per jaar voldoende, anders zou er geen enkel ander dier meer op het eiland overblijven. De huizen in de dorpjes staan op palen, enerzijds als bescherming tegen het water, anderzijds om de varanen buitenshuis te houden!
Deze prehistorisch aandoende beesten horen bij de reptielen en kunnen drie tot vijf meter lang worden. Ze ruiken hun prooi op kilometers afstand, maar horen en zien heel slecht. Hun sterke staart, grote klauwen en giftige tanden zijn het meest gevaarlijk. De vrouwtjes zijn hier zwaar in de minderheid, maar leggen gelukkig erg veel eieren en deze komen na zes tot negen maanden uit. De kleintjes zien er grappig uit. Ze zijn groen/zwart gespikkeld en hebben wat weg van een gekko. De eerste drie jaren leven ze in de bomen om veilig te zijn voor oudere soortgenoten. Zelfs hun eigen moeder eet hen op, als ze er geen andere prooi voor handen is. 
Momenteel probeert men op diverse plekken varanen te kweken. Het blijkt echter niet gemakkelijk ze in leven te houden en als het al lukt ze volwassen te laten worden, worden ze in gevangenschap niet oud (slechts vijf jaar!, terwijl ze in het wild wel honderd  jaar kunnen worden.
’s Morgens vroeg gingen we voor anker. We hadden al meteen geluk. Op  het strand waggelde een varaan, lag een (gewond) hert en liep een wild zwijn.
Onze excursie (A glimpse of the dragon) begon om 12.00 uur. Per tender voeren we naar de enigszins verrotte betonnen aanlegsteiger op het eiland. De rondwandeling van 1.5 uur leverde vijf varanen op, waarvan er vier zich bij een kleine waterpoel bevonden. Een heel gaaf gezicht! De rangers gaven gelukkig meer dan genoeg gelegenheid deze -toch wel erg aparte – dieren te fotograferen. 
Ook het weer viel enorm mee. Op twee buien na was het droog en niet eens zo vreselijk heet. Onze angstige voorgevoelens waren dus niet uitgekomen! We hebben veel meer dan een glimp van deze gigantische ‘dragons’ opgevangen!

Groetjes vanaf de kust voor Komodo, National Park,
Gerrit en Ellen