Vervolg Frankrijktrip

Vervolg Frankrijktrip

Het is even stil geweest op het blog. We zijn namelijk een paar dagen thuis geweest in verband met een paar verplichtingen, waaronder een bezoek aan de oogarts. Oogarts Reus was redelijk tevreden: netvliesontsteking verdwenen en de oogzenuw onbeschadigd. De oogdruk aan het rechteroog was nog steeds wel aan de hoge kant (25), maar dat kwam volgens Reus door het – een jaar geleden ingespoten - medicijn dat nog actief was. Over drie maanden zou dat uitgewerkt moeten zijn en dan zou de oogdruk weer ‘normaal’ worden, waarschijnlijk op het niveau van links (15). We wachten het maar weer af!

Donderdagmorgen zijn we iets later dan gepland vertrokken uit Gorinchem. De deur van de camper vertoonde namelijk kuren. Deze bleef openstaan! Gelukkig bood een telefoontje naar Stam Campers uitkomst. Er bleek zich een noodknop naast de schuifdeur te bevinden, waardoor een mens nooit opgesloten zou komen te zitten. Een hele geruststelling!

We hadden lang geaarzeld welke kant we op zouden gaan. Het oorspronkelijke plan om oostwaarts naar Gérardmer te gaan hadden we laten varen in verband met de verwachte regen en de daarmee gepaard gaande lage temperaturen. Ook westwaarts bleek om dezelfde reden geen optie. Dus besloten we maar – helaas wat CDA-achtig - dwars door het midden te reizen! 

Als eindebestemming hadden we Camping “Domaine du Banel” gekozen. Deze camping ligt vlakbij Matton-et-Clémency, in de Ardennen net over de grens van België-Frankrijk. We waren hier in 2019 ook geweest en dat was de eerste keer dat wij op een camping privé sanitair aantroffen. Dat vonden we toen echt reuze luxe, maar nu bleek toch de wet van de remmende voorsprong in werking getreden. De sanitairhuisjes zijn duidelijk aan vervanging toe en daar zijn ze ook al – zij het voorzichtig – mee begonnen!

Onze tocht van ca. 350 km liep niet bepaald over rozen. Al bij Breda kondigde de eerste file zich aan, waardoor we besloten Antwerpen te mijden. We kwamen echter in allerlei omleidingen terecht, waardoor we uiteindelijk - behoorlijk gaar! - pas tegen vijven op plaats van bestemming waren. Files hebben we echter niet gehad!

Vrijdag hebben we meteen na het ontbijt een lange wandeling gemaakt. We hadden de tocht weer uitgestippeld via de ‘Franse wandelapp’. We wisten al van eerdere wandelingen dat je er niet gek van hoeft op te kijken als sommige paden overwoekerd zijn of in de zomer überhaupt niet bestaan vanwege gewassen (zoals maïs!) op boerenland. Ditmaal ging het redelijk op twee barricades van prikkeldraad na, waar wij onderdoor moesten kruipen. Ach ja, je bent (niet meer zo) jong en je wilt (toch) wat. 

Het was overigens een schitterende tocht met prachtige vergezichten. Matton zelf is ook best aardig met een verrassend Arboretum, waar we ’s middags nog even naartoe gewandeld zijn. Gerrit heeft er een paar foto’s van gemaakt!