Trondheim

Trondheim

Trondheim is een zeer oude stad die volgens de overlevering al in 997 gesticht is aan de monding van de Nidelva. De stad, toen nog Nidaros geheten, is enige tijd de hoofdstad van Noorwegen geweest. In de 17e eeuw is een groot deel van de stad door oorlog en brand verwoest. De ‘moderne’ stad is na (weer!) een gigantische brand in 1681 aangelegd.
Nu is Trondheim de tweede stad van het land en telt – volgens de laatste informatie op het schip - 220.000 inwoners. 

Na aankomst in Trondheim om 10.00 uur vanmorgen zijn we meteen van boord gegaan om de stad in te lopen. We wilden in ieder geval de kathedraal bezoeken, zo’n 30 minuten wandelen vanaf de kade. 

Op weg daar naartoe kwamen we langs de – in alle reisgidsen afgebeelde – gekleurde pakhuizen. Deze pakhuizen zijn gelegen aan de monding van de Nidelva en gebouwd op palen. Ze zijn van oudsher het centrum van handel en nijverheid geweest. Na brand en verkrotting zijn ze onlangs grondig gerestaureerd.
Via de prachtige houten brug, de Gamle Bybru in het Noors, kun je die schitterende huizen met hun weerspiegeling in het water bereiken.

Na een voortreffelijk  kopje koffie in het Museumcafé, waar je ook de tickets voor de kathedraal kon kopen, betraden we deze fenomenale kerk. Het is het  grootste middeleeuwse bouwwerk van Noorwegen: 102 mtr. lang en 50 mtr. breed. Het grote schip van 21 mtr. hoog is geïnspireerd door het schip van de kathedraal van Westminster Abbey.
De  naam van deze kathedraal luidt Nidarosdomen en is in romaanse en gotische stijl gebouwd. Het oudste gedeelte dateert uit 1320. Deze kathedraal wordt nog altijd gebruikt als de Noorse vorsten gekroond worden. Vandaar dat de kroonjuwelen ook hier bewaard worden.
Ik vond met name het roosvenster, de twee orgels en het - met diverse voorstellingen in reliëf - versierde altaar erg indrukwekkend.
Zes afbeeldingen van de dierenriem waren schitterend in marmer uitgevoerd, al vroeg ik me wel af waar de andere zes sterrenbeelden gebleven waren!? 
Ook was er een modern houten beeld als herinnering aan het feit dat de Sami’s in 1989 een eigen parlement gekregen hadden. Een mooi gebaar!

Aan de buitenkant viel vooral de beeldenrij aan de rijkversierde westgevel op. Dit deed mij zeer aan de kathedraal van Chartres denken.
De koperen, groene torenspits van bijna 100 mtr. hoog kon je zelfs vanaf het schip in de verte zien! 

Tegen enen vertrok het schip weer richting Bodø, waar we overigens pas dinsdagmiddag zullen arriveren. Een lange tocht langs de kust voerde ons langs allerlei eilandjes. Noorwegen telt er maar liefst 15.000 (!) en deze zijn merendeels onbewoond.
Een bezienswaardigheid op zee was het vuurtoreneilandje, Kjeungskjaeret Fyr, genaamd. Een aardig rood gebouwtje met een heleboel kleine raampjes. Tot in de vijftiger jaren was de vuurtoren in gebruik, maar nu kun je er als hotelgast overnachten (in de hoop dat je de volgende ochtend wel weer opgepikt wordt!). 

Vanavond gebruikten we voor de eerste keer een driegangen diner aan onze vaste tafel. Het eten was in één woord voortreffelijk.
De andere twee avonden was er een buffet. Dat was overigens ook prima geweest, maar dit vonden we wel een stuk gezelliger!