We trekken verder

We trekken verder

Na twee behoorlijk natte dagen zijn we weer een “deurtje verder”  gegaan. Overigens hebben de buien ons vrijdag niet verhinderd toch twee keer een flinke wandeling te maken. Helaas heeft Gerrit toen weer een flinke buiteling gemaakt. Hij struikelde over een minuscuul stronkje en viel plat op zijn gezicht met als gevolg een gekneusde rib en een gescheurde jas. ik heb al een cursus valtechniek gesuggereerd!

Sinds zaterdag staan we op camping Lunsbergen bij Borger. Deze camping valt onder de organisatie Roompot en is geen onverdeeld genoegen. Zo rustig als het in Hooghalen was, zo overvol is het hier. Het blijkt voor ons lastig een balans te vinden tussen kleinschalige campings, waar je niets kunt krijgen en campings, zoals die van bv. De Roompot, waar een winkel e.d. aanwezig zijn, maar het doorgaans veel te druk is naar onze smaak! 

Zaterdagmiddag hebben we de fietsjes gepakt en zijn we naar Borger (4.5 km) gereden om het grootste hunebed van Nederland te bekijken. We zijn daar weer snel weggegaan, want ook daar waren veel te veel mensen. Het leek wel een attractie in een pretpark met al die kinderen die over die grote keien klommen en klauterden. Dit is overigens sinds kort verboden om te voorkomen dat dit stukje werelderfgoed beschadigd wordt en vanwege de veiligheid! 

Toen we ergens wat gingen drinken, attendeerde het meisje dat ons bediende ons op twee kleine hunebedden iets buiten het dorp in de richting van Buinen. We hebben dat advies inderdaad opgevolgd en troffen twee echte pareltjes aan: D28 en D29! 

Het woord hunebed is afgeleid van huynen, een oud-Nederlands woord dat reuzen betekent. Vroeger werd gedacht dat de hunebedbouwers reuzen waren. Hoe hadden ze anders die grote keien van ca. 20.000 kilo van A naar B kunnen slepen? Tegenwoordig is bekend dat een mens uit de oertijd niet veel groter dan 1.65 mtr. moet zijn geweest! Net zoals bij de piramides van Egypte is het nog steeds een raadsel hoe mensen duizenden jaren geleden met hun beperkte hulpmiddelen deze gigantische bouwwerken hebben kunnen maken.

Drenthe telt momenteel nog 52 hunebedden en Groningen twee. Ze zijn door boeren uit de Trechterbekercultuur (ca. 4000-2700 v. Chr.) gebouwd. De hunebedden hebben een ingang  aan de zuidzijde (zonkant) en de grote keien zijn in de richting oost/west (zonsopgang/zonsondergang) neergelegd. De overledenen werden in gehurkte of liggende houding in deze graven gelegd. Allerlei gebruiksvoorwerpen en sieraden kregen de doden mee. 

Oorspronkelijk waren er op de Hondsrug veel meer dan 54 van dit soort grafkamers; er wordt vermoed  wel 80-100 stuks. D28 en D29 behoren tot de de zogenaamde “tweeling hunebedden”.  In D28 ontdekte Van Giffen in 1927 twee koperen spiralen, de oudste metalen sieraden van Nederlandse bodem! D29 is nooit wetenschappelijk onderzocht. 

Ook voor zondag waren de weersverwachtingen in het noordoosten des lands niet geweldig. Toch hebben we tegen elven dapper de wandelschoenen aangedaan. We hebben een schitterende wandeling van zo’n 8 km over de Drentse heide langs diverse venen gemaakt. Die venen zijn ontstaan na de veenafgravingen en zijn nu een Eldorado voor allerlei soorten watervogels. 

Ik was heel blij te merken dat ik na een wandeling van deze lengte voor het eerst geen enkele vermoeidheid ervoer. Blijkbaar is de stijging van de nierfunctie van 38 naar 49 % toch merkbaar in mijn uithoudingsvermogen. Geduld en volhouden dus maar!