Een tocht met hindernissen

Een tocht met hindernissen.

Gisteren zijn we na veel ‘tegenslagen’ eindelijk op plaats van bestemming aangekomen. Toen we echter eenmaal op camping De la Cascade gearriveerd waren, was het leed heel gauw geleden. Wat een prachtig plekje aan de oever van de Tarn! 
Ook het zwembad is zeer de moeite waard. Voor wie het nog niet weet. Voor mij is dit een zeer belangrijk punt-;)

Het begon maandag al met het feit dat wij in Nîmes nergens de camper kwijt konden. De plekken die er waren, waren of te klein of zo afgelegen dat we het niet verantwoord vonden daar de auto neer te zetten. Het amfitheater, een tempel en het beroemde aquaduct van drie etages uit de Romeinse tijd hebben we dus niet gezien, laat staan kunnen bezoeken!

Het was de bedoeling de A75 naar Millau te nemen in verband met de wens van Gerrit om over de hoogste brug van Europa te rijden. Helaas kwamen we in twee enorme files terecht. We hebben nog een poging ondernomen een alternatieve route te nemen, maar toen kwamen we weer op hetzelfde punt uit!? Bovendien zweeg onze ‘navigatietruus’ in alle talen-;)
De file bevond zich op een weg die tamelijk steil omhoog ging. De ene na de andere auto raakte oververhit. We hebben zeker twintig auto’s met geopende motorkap langs de kant zien staan. Gelukkig hebben wij daar geen last van gehad.
Door al dat oponthoud kwamen we aan het passeren van die hoge brug ook niet meer toe. We gaan dit nu woensdag op weg naar Vichy ‘avonturen’. Gerrit wil het liefst over de brug rijden én eronder door. Dit alles in verband met dé perfecte foto!

Dinsdag hebben we ‘uitgebreid’ Saint-Rome-de Tarn bekeken. Het is een klein, zeer oud, nog echt authentiek Frans dorpje. Eigenlijk heeft het alles wat een mens om te leven nodig heeft: een bakker, een kruidenier, een drogist, een kerk, een klein marktje (toevallig op dinsdag!), een hotel, een paar restaurantjes en zelfs een museum en een bibliotheek.
De waterval die we daar aantroffen, schijnt trouwens niet dé waterval te zijn, maar deze was ook fraai!
We zijn er ook blijven lunchen, maar dat viel een beetje tegen. Maandagavond hadden we in hetzelfde restaurant heel gezellig en lekker gegeten, maar op marktdag is dat blijkbaar anders!?

Terug op de camping hadden we de euvele moed ‘even’ naar boven naar L’Auriac te lopen. Voor het wandelingetje van 0.6 km werd bij Google 14/15 minuten uitgetrokken. Eigenlijk weet je het dan wel: een zeer zwaar traject! Hijgend en puffend kwamen we boven. Ondanks deze inspanning zijn we – terug op de camping – vrijwel meteen naar het zwembad- dat ook heel hoog ligt! - gelopen en daar zijn we nu aan het bijkomen-;)