Op de terugweg naar Sydney

Op de terugweg naar Sydney 

Op zondag hadden we een tocht van ruim 250  km voor de boeg. Dus zijn we op tijd vertrokken. Hoewel (of misschien omdat) we geen ‘wildlife spotting’ op het programma hadden staan, hebben we veel gezien. Al na ca. tien minuten had ik de eerste kangoeroes al gespot. Er zaten er drie gezellig bij elkaar te smikkelen. Gerrit zag ze zo snel niet, want als chauffeur moet je immers op de weg letten. Hij had er echter zaterdag een via de achteruitkijkspiegel gesignaleerd die ik dus niet gezien had. Dus stond het weer 1-1! Overigens prezen we ons gelukkig dat die kangoeroe niet voor ons de weg overstak, want zo’n beest op je motorkap is niet zo geslaagd. 
Het eerste gedeelte van de – overigens schitterende - weg was een en al haarspeldbochten, dus heel vermoeiend rijden. We hebben dan ook regelmatig een pauze ingelast.  
Onderweg hebben we verder nog een hert en diverse andere kangoeroes gezien. Helaas troffen we langs de weg ook een dode ( waarschijnlijk net aangereden) koala en een kapotgereden kleine kangoeroe aan. Het verkeer is duidelijk de grootste bedreiging voor de dieren in Australië; kangoeroes hebben hier zelfs helemaal geen natuurlijke vijanden. 
Uiteindelijk zijn we iets na tweeën bij Chateau Elan midden in de wijnstreek Hunter Valley gearriveerd. Het is hier een chique boel met een mooi zwembad, een gigantisch golfterrein (waar de kangoeroes ook gebruik van maken!) en prachtige appartementen. Dit is echt genieten dus! De accommodaties worden dus steeds beter (en het weer steeds heter! ). 

Maandagmorgen zetten we (na – voor het eerst – een uitgebreid ontbijt en een wandelingetje over het prachtige golfterrein) koers naar onze laatste stek voor Sydney. We hadden weer voor  een motel gekozen. Dit motel met de prachtige naam Hibiscus Lakeside is gelegen aan een verbingsrivier tussen twee meren, waaronder het (tenminste voor Australiërs!) bekende Lake Macquarie.  
De afstand was slechts 78 km, dus in 1.5 uur waren we op plaats van bestemming. Toen de eigenaar hoorde dat we ‘helemaal uit Nederland’ kwamen, kregen we meteen een betere kamer met uitzicht op het water. Hier zitten we nu te genieten in de schaduw (28 graden) van de rustgevende werking van het water, waarin sneeuwwitte pelikanen af-  en aanvliegen.
Morgen leggen we het laatste stukje van ons ‘rondje New South Wales‘ af. Nog ca. 120 km rijden en dan zijn we weer in Sydney. 

Groetjes uit Budgewoi!