Lithgow? Nooit van gehoord!

Lithgow? Nooit van gehoord! 

Donderdagavond hebben als afsluiting van ons bezoek aan Katoomba in restaurant Avalon gegeten. Ik had de naam van dit restaurant via Google gevonden en hoewel de entree onooglijk was, besloten we het toch maar te proberen. Dit bleek verrassend leuk uit te pakken. De bovenetage was geheel in vintage stijl ingericht en het uitzicht op de Blue Mountains (en ons hotel!) was magnifiek. Bovendien was het eten voortreffelijk. Kortom een waardig slot van een uitstekend verblijf in de grootste stad van de streek met de blauwe bergen!  

Vrijdag hebben we in ruim twee uur slechts 45 km door prachtige natuur afgelegd. We namen namelijk een toeristische route. Onderweg hebben we een omweg naar een uitkijkpunt (Evans Outlook) gemaakt en ergens in een heel klein plaatsje heerlijke cappuccino gedronken.  Bovendien hebben we eindelijk de eerste kangoeroes in het wild (wat heet -;) gezien, gewoon vredig zittend op een open veldje. Erg leuk!  
Via Bell reden we Lithgow binnen en  zagen langs de weg – tot onze grote teleurstelling – dat de Zigzag Railway tot nader orde gesloten was. Dit was immers de enige reden dat wij Lithgow met een bezoek wilden vereren! Tja, …!?  
In het Zigzagmotel dat wij al geboekt hadden, vertelde de receptioniste ons dat de beroemde toeristische attractie door brand deels verwoest was en waarschijnlijk pas rond Kerstmis weer zo ver hersteld zou zijn dat deze weer open zou kunnen gaan. Helaas, zolang konden we niet wachten! 
De eigenaar van het motel die blijkbaar de teleurstelling op onze gezichten zag, bood ons toen – als ‘troost’ - een upgrade aan, waar we uiteraard dankbaar gebruik van maakten. Toen vervolgens  bleek dat we hier ook de was konden laten doen, waren we helemaal verzoend met ons verblijf in deze uithoek. Een duik in een tamelijk koud zoutwaterbad maakte voor mij natuurlijk helemaal alles goed. Vandaar dat we meteen besloten een nachtje bij te boeken. Er bleken namelijk -  behalve de Zigzag Railway - meer interessante dingen in de omgeving te zien en te doen.
Allereerst bezochten we de Main Street van Lithgow. Deze hoofdstraat zou niet misstaan hebben in Eurodisney (Het Wilde Westen), namelijk zo’n lelijke rechte straat met niet echt aantrekkelijke winkels en restaurants. Desondanks hebben we daar prima kunnen lunchen, al was het diner in het motel duidelijk van een hoger culinair niveau. 

Zaterdag besloten we naar de Glow Worm Tunnel te rijden. Deze tunnel maakte deel uit van de Zigzag Railway die ooit de wagentjes met kolen uit de mijnen naar het dal transporteerde. De weg er naartoe was onverhard en met onze auto ( een SUV met  4wheeldrive notabene) was dat toch niet zo geslaagd!. De andere weg die naar die tunnel leidde, bleek een schitterend alternatief. Die weg stond ook als een onverharde weg op de kaart, maar bleek tot onze verbazing een prachtige, onlangs geasfalteerde weg te zijn. Toen deze weg eindigde bij een resort van One & Only, speciaal voor rijke lui uit de Emiraten ( met een eigen plek, waar helicopters konden landen en je kamers van €2400 tot €6000 per nacht kon boeken!), snapten we het weer! We moesten dus dezelfde weg terugnemen, wat we absoluut geen straf vonden overigens! Na nog een uitzichtpunt bezocht te hebben keerden we zeer voldaan naar het motel terug. Wat een schitterend trip – zonder massatoerisme! – was dit!  

Tot morgen in Hunter Valley, 
Gerrit en Ellen