Via Sparta naar Mavrovouni

Via Sparta naar Mavrovouni

Vanmorgen hebben we langere tijd op de camping moeten doorbrengen dan gepland. Dit terwijl de camping absoluut niet voldeed aan onze standaard en die van de ACSI. We begrepen dan ook niet dat deze camping sowieso nog in welke campinggids dan ook werd aanbevolen. Alles was oud en kapot en maakte een smoezelige indruk. De deuren van de douches en de wc’s waren van zwaar gietijzer en deden denken aan gevangenisdeuren. Allebei hadden we een sterke associatie met campings uit de tijd van de DDR. Wij hadden ooit met de boot in een jachthaven aan de Wannsee gelegen. In het sanitair daar waren overal ‘kijkgaten’, waardoor de Stasi alles en iedereen in de gaten kon houden. Zo onvrij voelde het op  camping Paleologio nog net niet, maar toch…

Gisteren had ik een was gedaan, maar de droger bleek niet te werken. Na twee keer een uitgebreid droogprogramma gedraaid te hebben was de was nog steeds kleddernat. Daarom besloten we de was maar op ons rekje op te hangen. Het was al na achten dat we die beslissing namen, zodat we ’s morgens een tijd moesten wachten tot de zon het rekje met de natte was bereikt had en de zonnewarmte zijn werk kon gaan doen.
Uiteindelijk zijn we pas na elven vertrokken, zeker niet met een gevoel van weemoed. Gerrit heeft nog wel een opmerking naar de organisatie van de ACSI (gevestigd in Zetten!) gestuurd. We zijn benieuwd of we nog antwoord op onze behoorlijk kritische opmerkingen krijgen!

Vervolgens reden we naar de Archeologische Site van Sparta. Deze viel echter zwaar tegen. Gerrit was dertig jaar geleden zowel in Olympia als in Sparta geweest. Olympia was enorm opgeknapt; er was veel meer te zien dan toen. In Sparta daarentegen was nog net zo weinig uitgegraven als in de negentiger jaren.
Eigenlijk was de camping met zijn vergane glorie een voorbode van het weinig aantrekkelijke Sparta. Er was bijna niets te zien van de Agora, de basilica, het amfitheater en de Akropolis. Een nogal teleurstellend geheel, waar je gelukkig geen entree hoefde te betalen. Ervoor omrijden zou ik echt niemand adviseren! 

Onze volgende bestemming, Camping Meltemi in Mavrovouni, bereikten we via een prachtige route. Steeds weer dook de enige berg met wat restanten sneeuw voor of rechts van ons op. Een schitterend gezicht! De ontvangst op de camping was onvergelijkbaar met die op onze vorige standplaats. Een vriendelijke dame verwelkomde ons zeer hartelijk en zei dat we overal in de olijfgaard of net daarbuiten mochten staan. Omdat onze camper te hoog was voor de meeste plekken onder de olijfbomen, kozen we een plekje vlak aan zee. Het door mij geprefereerde verkoelende windje van zee, bleek in de loop van de middag overigens wel erg fris. Na een dagje met een aantal teleurstellingen paste dat wel-;). Het uitzicht is echter goud waard. Het plan is om morgen het vissersplaatsje Gerolimas en Vathia met zijn hoge torens te gaan bekijken. We nemen dan de camper mee en markeren de door ons gekozen plek met een pylon en laten de tafel en de stoelen staan. Dit hebben we nog nooit eerder gedaan, dus we zullen ervaren of dit ‘experiment’ bevalt!