Pilion

Pilion

Gisteravond hebben we uitgebreid geborreld, bijgepraat en gegeten met Jan en Toos. Na hen vanmorgen (wakker geklopt! en) gedag gezegd te hebben gingen we op zoek naar een tankstation en een supermarkt. Ik wilde graag weer een volle koelkast hebben, want het is dit weekend Pentecoste (Grieks Pinksteren) en dan zijn de winkels zondag en maandag gesloten. De Grieken hebben een lang weekend vrij, zodat wij een paar dagen geleden al uit voorzorg een camping op het schiereiland Volos gereserveerd hebben. We verwachtten dat het druk zou worden!
Dat bleek een juiste vooronderstelling, want er arriveerden steeds meer gasten op Camping Sikia. Achter ons zijn twee Griekse gezinnen neergestreken. Dat geeft aardig wat reuring, wat wij na al die rustige campings met gepensioneerden - doorgaans geïnteresseerd in de Klassieke Oudheid - niet meer gewend zijn -;).

Vandaag hebben we gekozen voor de tolweg. Deze bleek redelijk nieuw en goed onderhouden met veel groen en oleanders als middenberm. De omgeving daarentegen was kaal en vrij saai. Bij Volos werd het erg druk. We moesten de ringweg (!) nemen. De Périférique bij Parijs is er niets bij vergeleken. Alleen heeft deze geen stoplichten. 

De streek Pilion met Volos als hoofdstad is bij de Grieken erg populair als vakantiebestemming. In de winter gaan veel Atheners skiën in de bergen en ’s zomers wordt hier veel gewandeld in de talrijke kastanjebossen. Uiteraard wordt hier ook uitgebreid aan watersport gedaan!

Pilion is ook bekend uit de Griekse mythologie. Op dit schiereiland woonden de centauren (half mens-half paard). Jason (bekend van de tocht met de Argonauten op zoek naar het Gulden Vlies!) werd in het gebergte hier door één van hen opgevoed -;)

Bijzonder in Pylion is de architectuur. De huizen zijn gebouwd als een soort flats  en tellen doorgaans drie verdiepingen. Verder worden de huizen gekenmerkt door dikke muren en kleine ramen. Dit duidt nog op de angst van de Grieken voor de Turken die hen een tijdlang overheerst hebben. Onder andere in Milies zijn deze te vinden. Het leek ons leuk om met het voormalige stoomtreintje (= nu een dieseltrein) naar dit karakteristieke bergdorp te reizen. Door de pinksterdrukte bleek dit nogal lastig, maar het is Gerrit voor pinkstermaandag toch gelukt. Dat wil zeggen we konden alleen ’s middags vanuit Milies terugreizen. Het plan is nu om in de loop van de ochtend per taxi naar Milies te gaan. We hebben dan voldoende tijd om rond te kijken en te lunchen. Om 15.00 uur maken we daarna de treinreis naar Ano Lechonia. Dit is een tocht van anderhalf uur door de bergen.

De sfeer in dit gebied kun je – volgens de kenners -  het beste leren kennen door de film Mamma Mia te bekijken. Deze is namelijk grotendeels in deze streek opgenomen. We kennen beiden de film goed, maar hebben altijd gedacht dat deze film op een eiland was opgenomen. De “Mamma Mia Beach” is echter toch echt op dit schiereiland  te vinden! 

Pilion heeft erg lang geprobeerd zijn eigenheid te bewaren. Met name de eetcultuur was de bewoners van Pilion erg veel waard. De lokale keuken staat dan ook erg goed bekend en dat hebben we vanavond ook zo ervaren. Zo lekker als zaterdagavond hebben we eigenlijk nog niet eerder gegeten!