Ostia Antica

Ostia Antica

Vandaag, dinsdag 3 mei, hadden we om 10.30 uur de shuttle naar Ostia Antica besteld. Dit ritje is overigens 2x zo duur (€4.00!) als naar het station. Dit komt niet zozeer door de grotere afstand als wel door het drukkere verkeer dat een ingewikkelde kruising moet passeren, zodat de tocht veel langer duurt!

Het aantal bussen op de parkeerplaats van Ostia Antica gaf al te denken en ja hoor … 3 mei blijkt een uitgelezen dag voor schoolreisjes. Leerlingen in allerlei soorten en maten (zeg maar in de leeftijdscategorie 10-16 jaar) liepen – al dan niet begeleid door  hun docenten – door het oude havenstadje. Dit gaf mij echt een déjà vu! Ik ben hier namelijk verschillende keren met een groep 5V leerlingen naartoe geweest.

Op mijn aanwijzingen liepen we allereerst linea recta naar het restaurant dat echter helaas niet meer bleek te bestaan. Zowel de museumwinkel als het restaurant hadden de Coronatijd blijkbaar niet overleefd. Echt jammer, want ik heb heel goede herinneringen aan de uurtjes dat ik met Martien of een andere collega op het terras met een kopje koffie op onze leerlingen heb zitten wachten. Deze arriveerden doorgaans na zo’n anderhalf uur om ons enthousiast hun foto’s laten zien, waarna wij ons vervolgens – heel serieus -;) – met de jurering gingen bezighouden. De meeste groepjes leerlingen waren trouwens over het algemeen zeer origineel met onze opdrachten omgesprongen. Erg leuk om te zien!
 
Ostia is van oudsher een interessante plek geweest om een  nederzetting te stichten. De naam Ostia houdt verband met het Latijnse woord ‘ostium’ dat riviermonding betekent. Officieel is de stichting van deze stad gedateerd op 626 v. Chr., maar waarschijnlijk was er daar al eerder bewoning. De monding van de Tiber was immers zeer geschikt voor zoutwinning.
Later is Ostia een belangrijke havenstad geworden. Er woonden in de 2e eeuw na Chr. ruim 50.000 mensen, van wie er 17.000 slaaf waren.
Door het dichtslibben van de delta van de Tiber heeft Ostia zijn havenfunctie verloren en is de stad  uiteindelijk in verval geraakt. 

Met Gerrit heb ik deze keer ook een heel ander gedeelte van het 100 hectare grote terrein bekeken. Veel huizen en andere gebouwen zijn ook daar nog redelijk in tact. Het schijnt de best bewaarde antieke stad van Italië te zijn die dan ook een plaats op de Werelderfgoedlijst verworven heeft. 
De stad had veel winkeltjes, waaronder viszaken, plekken waar graan gekeurd en opgeslagen wordt, een amfitheater, talloze fora en (uiteraard!) heel veel tempels. Op diverse plekken zijn mozaïeken te zien die nog redelijk geconserveerd zijn. Kortom het is een groot genoegen om hier – als het ware als een Romeinse burger – op je gemakje rond te kuieren. Dit hebben we dan ook ca. twee en een half uur gedaan!

Na in het ‘nieuwere’ Ostia Antica geluncht te hebben gingen we te voet terug naar de camping. Daar wilden we nog een was draaien en drogen. Dit laatste had weer de nodige voeten in de aarde, want op beide drogers stond een plakkaat ‘buiten gebruik’. Lang verhaal kort: dit bleek een vergissing en alles ligt weer schoon en droog in de kastjes!

We hadden besloten vanwege de laatste avond op deze camping in het restaurant te gaan eten. Daar bediende een zeer onervaren ober van een jaar of zeventien en die stootte bij het neerzetten beide glazen witte wijn om, waarvan de volledige inhoud van één glas op mijn nieuwe jas en tas belandde. Daarna werden we naar een ander tafeltje geloodst en kon er nog geen verontschuldiging af. 
Geen prettig slot van een verder prima verblijf op deze camping!