Olympia

Olympia

Zondag hebben we ‘ter afsluiting’ van ons zeer aangename verblijf op camping “Aginara Beach” nog een eind over het strand gewandeld. Dit leek overigens af en toe meer op een klimpartij, want de kust is hier nogal rotsachtig. Het lukte prima, maar terug hebben we – voor de zekerheid -toch maar een andere route genomen. Als klimgeiten  van 70+ moeten we onze grenzen kennen -;)

’s Middags heb ik mij in zee gewaagd. De temperatuur van het zeewater was verrukkelijk, veel aangenamer dan ik me herinnerde uit mei 2004. Vlak voor de Olympische Spelen die dat jaar in Athene gehouden zouden worden, waren Fred, Catelijne en ik daar. Athene lag toen door de aanleg van de metro overal op de schop, zodat we ons afvroegen of dat allemaal wel op tijd klaar zou zijn. Dat is overigens wel gelukt!

Maandagmorgen heb ik een laatste duik in zee genomen. Ik dacht om 8.15 uur alleen in het water te liggen, maar het – overwegend Duitse - publiek van de camping bleek een stuk sportiever dan ik had ingeschat. Er lagen al zeven fanatiekelingen in het water en op het strand deden drie anderen de ‘boompositie’ die ik als zodanig herkende uit mijn Yogalessen! 
Rond half elf zijn we vervolgens  vertrokken naar Olympia. Het werd echt de hoogste  tijd om een ‘deurtje verder’ te gaan!
Omdat de voorraden meegenomen uit Gorinchem bijna op waren, hebben we onderweg uitgebreid inkopen gedaan. De weg naar Olympia was mooi. Het voorjaar toonde zich uitbundig. Overal bloesem aan de bomen en diverse wilde bloemen. Vooral de klaprozen langs de weg vielen steeds weer op. Deze zijn veel groter en roder dan bij ons!

Tegen enen kwamen we tenslotte aan op Camping Diana. Deze camping ligt vlakbij de archeologische site van Olympia, die we dinsdag wilden bezoeken.
Maandagmiddag hebben we besteed aan een – met een groot woord -  verkenningstocht door het moderne Olympia. In de hoofdstraat (met volop terrasjes en soevenirwinkeltjes) zit tevens het Archimedes Museum dat een bezoekje meer dan waard bleek te zijn. Iedereen leert op school over de Wet van Archimedes. Dat deze Griekse slimmerik zich echter ook bezig heeft gehouden met o.a. astronomie en allerlei uitvindingen (zoals de hydraulische klok) heeft gedaan, was ons in ieder geval niet bekend. Wij vonden het een verrassend  interessant museum om even doorheen te wandelen.

Na een korte wandeling bereikten we dinsdag lekker vroeg de archeologische plek. De associatie met de Olympische Spelen is natuurlijk helder, maar er is daar veel meer belangwekkends te zien. Het antieke Olympia is vanaf 776 v. Chr. meer dan 1000 jaar lang een religieus en sportief centrum geweest. Volgens de mythe zou Heracles ter ere van zijn vader Zeus, de Olympische Spelen hebben ingevoerd. Op deze plek werden de goden Zeus en Hera en ook de held Pelops vereerd. De restanten van diverse tempels getuigen daar nog van. Naast de sportlieden kwamen ook politici uit geheel Griekenland en uit de koloniën naar Olympia. De politieke gesprekken achter de schermen waren minstens zo belangrijk als de sportprestaties. De spelen waren aan strenge regels gebonden. Iedere deelnemer legde dan ook vooraf een eed af. Slaven mochten niet meedoen.

In 385 na Chr. werden deze spelen door de Romeinse keizer Theodosius I verboden. De spelen hadden niet meer zoveel van doen met godsdienstige tradities en waren onderwijl uitgegroeid van spelen van één dag voor worstelen en boksen tot spelen van een week, waarbij ook sporten als hardlopen, verspringen, speerwerpen, discuswerpen en wedrennen met twee- en vierspannen beoefend werden. In de loop der jaren deden ook meer categorieën atleten mee: jongeren, adolescenten en volwassenen. Vrouwen mochten niet meedoen en zelfs kijken naar de prestaties van hun mannen en zonen was absoluut verboden.
De Franse baron De Coubertin heeft de Olympische Spelen in 1896  in ere hersteld en nog altijd wordt het Olympisch Vuur hier, in Olympia, ontstoken!

Het is en blijft een idyllische plek aan de voet van de Kronosheuvel met prachtige oude bomen, waar de Kladeos- en Alfiosrivier samenvloeien. Deze rivieren hebben er na een aardbeving voor gezorgd dat het gehele gebied ondergelopen is. Pas in 1875 is men begonnen de dikke laag slib die door de overstroming is achtergebleven, af te graven en het oude Olympia bloot te leggen. Je kunt je er – mede door de reconstructie-tekeningen – een goede voorstelling van maken. Ook het gloednieuwe museum voegt in dit opzicht het nodige toe. Er worden o.a. prachtige gebruiksvoorwerpen en beelden (bv. die van het Fries van de tempel van Zeus) tentoongesteld.

Wel zijn we tot de conclusie gekomen dat archeologen nog heel veel werk moeten verzetten, wil deze plek volledig in zijn oude glorie hersteld zijn!