Op de fiets

Op de fiets

Vrijdag beloofde een zonnige dag te worden, dus besloten we naar Kastro te fietsen. Dat plaatsje bleek slechts 10 km van onze camping - Aginara Beach geheten - vandaan te liggen. Met de elektrische fietsjes moest dat goed te doen zijn.

Gerrit had daar dertig jaar geleden een ruïne van een kasteel hoog op een berg bezocht, was zich daar doodgeschrokken van een slang en wilde (als traumaverwerking!?) die plek graag terugzien.
Het was een prachtige tocht met fraaie vergezichten over het platteland en de zee. Ook zagen we de eilanden Zakynthos, Kefalonia en Ithaca liggen. Ithaca hadden we ook vanaf de veerboot al gezien, toen we door de Straat van Patras voeren. In gedachten had ik toen Penelope al op de uitkijk zien staan: zou manlief nu eindelijk thuiskomen? Helaas heeft ze in het totaal tien jaar op Odysseus moeten wachten!

De ruïne blijkt in de loop van de tijd weer een toegankelijk kasteel geworden te zijn, waar je zelfs entree voor moet betalen-;).
De laatste tien jaar is er duidelijk hard gewerkt om het een en ander te restaureren. Het is  al enorm opgeknapt, maar er is ook nog heel veel werk te doen onder leiding van een stoere Griekse jongedame. Het kasteel is tussen 1220 en 1223 – op een zeer strategische plek - gebouwd door de toenmalige heerser Geoffrey I van Villehardouin. De vesting Chlemoutsi behoort tot één van de sterkste forten uit de Frankische tijd. 

Pas op de terugweg ervoeren we dat de heenweg met wind tegen en tegen de berg op best een pittig tochtje was geweest. Terug gingen we bijna vanzelf; we hoefden alleen maar het tempo in de gaten houden. Ruim 30 km per uur is zelfs met een helm op toch echt te snel!

Gelukkig arriveerden we zonder kleerscheuren weer op de camping, waar we geconfronteerd werden met de meedogenloosheid van de natuur. Vlak achter onze camper is een kippenren, waar op een gegeven moment een enorme paniek uitbrak. Een vos was de ren binnengedrongen en slaagde erin een kip te verschalken. Het duurde nog zeker twintig minuten voordat de familie kip weer tot rust gekomen was, want “als de vos de passie preekt, boer…”.

De andere kant van de natuur hebben we die dag ook ervaren. In het afwashok hoorde ik een zacht gepiep boven mijn hoofd. Er bleken in de nok twee zwaluwnesten te zitten. Één van de zwaluwouders zat op het randje van het nest en was de jongen aan het voeren. Een schitterend gezicht! 

Zaterdag hebben we een tweede fietstochtje gemaakt. In feite was dit bittere noodzaak, want je kunt hier nergens met pin betalen zodat we dringend contant geld nodig hadden. In Kastro was de bank opgeheven, maar na enig zoekwerk bleek dat er in  Bartholimeo nog wel twee ATM’s aanwezig waren. Het lukte inderdaad om geld te trekken en via een prachtige weg helemaal door de olijfgaarden kwamen we weer terug op de camping. Een attente Griekse meneer had ons deze route dringend afgeraden, maar het was goed te doen.
Moraal van het verhaal: Eigenwijsheid kan heel lonend zijn-;)