Mycene

Mycene

Donderdagmorgen zijn we per fiets vanaf Camping Atreus naar Mycene gereden. Een tochtje van slechts 2.5 km.
We waren dolblij dat we elektrische fietsjes hadden, want zelfs met ondersteuning hadden we nog moeite genoeg om boven te komen. Toen ik een keertje was afgestapt, lukte het me bijna niet meer om weg te rijden. Door de scherpe ‘hellingshoek’ viel ik tot twee keer toe bijna om -;). Lopend was trouwens ook niet echt een optie geweest. De weg lag volop in de zon en er was best veel verkeer. Allemaal auto’s en bussen op weg naar deze beroemde historische plek.

Ik kon me Mycene nog goed herinneren uit 2004. De magistrale, na een paar duizend jaar nog zeer goed bewaarde Leeuwenpoort straalde – zeker na een zware klim de berg op - nog net zo’n welkom uit als toen. Het is een vroeg voorbeeld van citadel-architectuur. Wat een werk moet dit alles geweest zijn! Hoe hebben ze al die zware steenblokken überhaupt naar boven gekregen? Kan het zo zijn dat de talloze slaven die de Myceners in al hun oorlogen gemaakt hebben, deze arbeid hebben moeten verrichten? We weten het niet. Dit raadsel zal wel onopgelost blijven.

Een stukje historie: het geslacht van de Pelopiden, nakomelingen van Pelops, stond helemaal niet goed bekend. Moorden en overspel plegen behoorden tot het dagelijks werk van deze Myceense familie. De verhalen over deze vorsten en de inwoners van Mycene zijn o.a. door Homerus in de Ilias verwerkt. Vooral koning Agamemnon speelt in dat literaire werk een belangrijke rol. Agamemnon en Menelaos zijn de zonen van Atreus, één van de zeer wrede koningen van Mycene. In de Trojaanse Oorlog worden ze aangeduid als de Atriden.  
Alle restaurants, cafés en campings hebben hier trouwens namen die aan de mythologie ontleend zijn, zoals Atreus, Agamemnon en Klytaimnestra. Iedereen bekend uit de Ilias en/of Odyssee is hier vertegenwoordigd! 

Na de poort kwamen we bij de zogenaamde Grafcirkel A aan. Deze is voor een groot deel gerestaureerd en heeft zeker – door de ondersteuning van een tekening een goed beeld van hoe die koningsgraven eruit moeten hebben gezien. Er zijn nog diverse vertrekken, waaronder de troonzaal, te herkennen. We zijn hierin ‘afgedaald’ om persoonlijk iets van het verleden te ervaren. Dat was nog best lastig, want de graven dateren uit de 17e eeuw v. Chr.! Ze zijn gevonden door Schliemann in 1876. Al heel snel wist hij negentien graven van mannen, vrouwen en kinderen bloot te leggen. Er werden ook heel veel kostbare grafgiften, zoals gouden maskers en sieraden, bij de begraven personen aangetroffen.
Er is hier ook nog een Grafcirkel B ontdekt. Hier lijken minder belangrijke mensen begraven te zijn. De voorwerpen die daar zijn gevonden, zijn namelijk veel minder kostbaar.
De tabletten met een archaïsch schrift bestaande uit hiërogliefen zijn eveneens in de omgeving van het paleis gevonden. Dit schrift wordt Lineair B genoemd en is pas in 1952 ontcijferd door een zekere Michaïl Ventris. Ook op Kreta ben ik informatie over de historisch gezien belangrijke ontcijfering van dit schrift tegengekomen. 

Toen we weer de poort uitgelopen waren, spraken we een groepje Duitse leerlingen. De meiden bleken op een Internaat in Stuttgart te zitten en maakten met school een trip langs de bezienswaardigheden uit de Klassieke Oudheid. De excursie stond onder leiding van een docente die betrokken was geweest bij de opgravingen in Mycene. Zij kon hierover dus heel veel vertellen. Het was leuk te merken dat deze leerlingen - terecht - best trots op hun docente waren!

Ik zei al dat het een groot raadsel is hoe deze stad zo hoog op de berg gebouwd kon worden. Een nog groter raadsel is waarom dit strategisch zo fantastisch gelegen bouwwerk ten onder gegaan is. Er bestaan allerlei speculaties over. De meest waarschijnlijk is volgens de hedendaagse archeologen dat op een gegeven moment het gehele oostelijke deel van de Middellandse Zee in verval raakte. En zo dus ook Mycene!