Meteora 2

Meteora 2

Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan om op tijd klaar te staan voor het busje dat ons zou ophalen voor onze excursie naar boven. Het was al een drukte van belang bij de douches. De NKC-groep had blijkbaar ook ’s morgens vroeg een excursie. Het “Goedemorgen, Willem. Hoe heb je geslapen?” en “Ha, jongen. Hoe gaatie?” klonk door het gehele douchegebouw. Bij de dames ging het wat minder luidruchtig toe, maar de meeste douches waren wel om 7.15 uur al bezet.
Bij de minimarket stond om 8.00 uur al een lange rij Nederlandse mannen te wachten op de bakker die brood uit het dorp moest komen brengen. Toen hij er eenmaal was, bleek het brood ‘voor de groep’ al een half uur daarvoor bij de reisleiding afgeleverd te zijn. De meesten baalden dat ze ‘dat hele eind’ voor niks gelopen hadden! Wat een zeurpieten!
Kortom: ik ervoer steeds meer dingen die mij sterkten in het idee nooit met een NKC- of ANWB- reis mee te gaan. 

Onze tour was daarentegen een groot succes. We zaten met zijn vieren in een zwarte, geblindeerde Mercedesbus, waar zo’n twintig mensen in pasten. Erg luxe dus! De reisleidster was een leuk meisje van begin twintig, Christa geheten. Ze sprak vlot Engels, al moesten we wel even wennen aan het accent. Op een gegeven moment had ze het over geiten (goats), maar wij verstonden goden (Gods)!

Zij gaf ons een tweede verklaring voor het ontstaan van deze gigantische rotsen. De geologische uitleg heb ik gisteren al gegeven. De andere, mythologische verklaring spreekt mij meer aan. Zeus en zijn broers hadden ruzie met de Titanen. Na een lange strijd kwam – natuurlijk -  Zeus als winnaar uit de bus. Hij nam vervolgens wraak door de Titanen in grote rotsen te veranderen. Je hebt maar een klein beetje fantasie nodig om in die stenen kolommen gezichten met holle ogen en een mond te zien. Vanaf de camping zien we er zelfs eentje met opgetrokken knieën zitten! 

Om 9.10 uur kwamen we aan bij het eerste klooster. Dit was het klooster van ‘Agios Nikolaos’ (ca. 1490). Het was een enorme klim naar boven. Een slechte, zeer steile weg leidde de berg op. Af en toe kon je een klein stukje afsnijden via een redelijke trap. We hadden zeker een kwartier nodig om boven te komen, maar dan had je ook wat. Het klooster wordt bewoond door een handjevol monniken en de gemeenschappelijke ruimte zag er met zijn met rode stof beklede banken langs de wanden erg gezellig uit. Overal hingen prachtige iconen, waaraan  de bekende schilder El Greco afkomstig uit Kreta heeft meegewerkt. De balkons en dakterrassen boden een schitterend uitzicht en stonden vol met planten. 

Voor het tweede klooster moesten we een stukje verder rijden langs de weg die speciaal is aangelegd om deze kloosters bereikbaar te maken. Onderwijl was het ook veel drukker geworden.
Het oudste en grootste klooster, Megalo Meteoro, ligt op 624 meter hoogte. Om er te komen moet  je een heel eind  achter elkaar lopen. Zo smal is de toeleidende weg. De monniken die er nog wonen, zijn met zo weinig dat ze leken in dienst hebben moeten nemen om de boel te onderhouden, schoon te maken en te koken. De twee kapellen zijn rijk versierd met iconen en er hangen zilveren kroonluchters.
Het museum bevat zeer kostbare handschriften. Deze hebben gelukkig de talloze branden, de Turkse en Duitse aanvallen en diverse plunderingen overleefd!

Het derde klooster ligt op een soort platform, waar de auto vlakbij kon komen. Dit Agia Triada is een vrouwenklooster en dat merk je meteen. Overal zijn  tuintjes aangelegd, zijn gezellige zitjes gemaakt en staan bloeiende planten. Het bijzondere is dat deze 33 nonnen alles zelf doen. Ze zitten  achter de kassa, runnen de museumwinkel en hebben  de wind er goed onder. Een meneer die tegen de regels in toch foto’s maakte, kreeg een stevige uitbrander!
Zoals gezegd de religieuze dames hadden het goed voor elkaar. Een gammel liftje brengt de boodschappen naar boven en we zagen we er zelfs een non in naar beneden komen. Zij liever dan ik om zo boven die gigantische hoogte te hangen.

Op de terugweg wees Christa ons nog op het klooster, waar de bekende James Bond film, For your eyes only, is opgenomen. Ook vertelde ze wat die witte kruisen betekenen. Deze kruisen markeren de achttien kloosters die helaas niet bewaard zijn gebleven.
Tenslotte  vroeg onze reisleidster of wij nog wensen hadden. Op ons verzoek stopte de bus bij een ATM, waar we geld konden trekken. Daarna werden we afgezet bij een restaurant in Kastraki dat een goede keuken met lokale gerechten zou hebben. En dat klopte inderdaad: een zeer  smakelijke afsluiting van een heel indrukwekkende excursie!