Hammerfest

Hammerfest

Gisterenavond hebben we met zijn vieren in de bistro gegeten. We waren de enige gasten in het restaurant, maar dat mocht de pret niet drukken. Het meisje dat ons bediende, was erg vriendelijk en – niet onbelangrijk! -  het menu was excellent. Een zeer geslaagde avond dus! 

Vanmorgen hadden we om 11.00 uur een excursie in Hammerfest. Onno had niet zoveel puf, dus die bleef op het schip.

Hammerfest is de noordelijkste stad ter wereld, gelegen op 70 graden 39’ 48” noorderbreedte en telt momenteel ca. 11.000 inwoners. In het stadswapen staat een ijsbeer en die herinnert aan de tijd dat hier het centrum van de pelsjacht was.
Er lag op deze plek namelijk al in de negende eeuw een nederzetting.
De naam van de stad betekent: klif, waar je je boot aan vast kunt maken. 
Hammerfest heeft al in 1789 stadsrechten van de Deense koning gekregen.

De bus bracht ons eerst naar een punt, waar de zogenaamde Meridiaanzuil staat. Bovengenoemde graden noorderbreedte staan hierop afgebeeld. Deze zuil is in de negentiende eeuw opgericht ter herinnering aan de eerste landmeting door de tsaar vanuit de Zwarte Zee helemaal naar het noordelijkste puntje.

Vervolgens reden we naar een schitterend uitzichtpunt. Onze gids, een begenadigd verteller die prachtig Duits en helder Engels sprak, vertelde waarom de huizen er zo uniform uitzagen. De stad heeft namelijk diverse rampen gekend, zoals een orkaan in 1850. In WOII is Hammerfest volledig platgebrand. Daar zagen we later in het museum ook diverse foto’s van. 

Onze gids vertelde ook dat Hammerfest - als één van de eerste Europese steden - al in 1890 elektrische straatverlichting kreeg.
Op weg naar het museum van de Wederopbouw kwamen we nog langs twee authentieke Samihutten.
In het museum zelf maakten we kennis met de vroegste geschiedenis van dit gebied. De wederopbouw van de stad en de opkomst van de welvaart in de vijftiger jaren namen echter de meest prominente plek in.
De interieurs van keuken en zitkamer waren voor ons, als kinderen van de vijftiger jaren, zeer herkenbaar. Het was een interessant museum, waarvoor helaas te weinig tijd was ingeruimd om het echt goed te kunnen bekijken.  

’s Middags wachtte ons een grote verrassing. Er waren walvissen gespot!
Aan bakboordzijde zagen we op een gegeven moment zelfs een hele  Orkafamilie, vader, moeder en drie jonkies. Op hetzelfde moment zwom een grote groep walvissen, waarschijnlijk bultruggen, aan stuurboordzijde. Wat een belevenis! We hadden niet durven hopen deze dieren - zo kort na onze reis naar Antarctica - nog een keer te kunnen zien.

Gerrit en ik hadden ons opgegeven voor het diner met Koningskrab. In Kirkenes waren verse koningskrabben aan boord gekomen en we wilden die wel eens proeven.
Vooraf hadden we een kleine blini met een beetje krab en roze ‘kaviaar’ en het hoofdgerecht bestond uit een halve krab. Alle pootjes waren gelukkig al opengesneden, wat het eten ervan beduidend vergemakkelijkte! De smaak was zo zuiver: echt verrukkelijk. Als dessert werd een klein stukje cheesecake geserveerd. 

Op dat moment kwam er een mededeling vanaf de brug dat het Noorderlicht te zien was. Voor ons was dit dus de tweede keer!
We zijn uiteraard ook even gaan kijken. Het Noorderlicht bleek wat minder fel dan een paar dagen geleden. Bovendien was het volle maan. Hierdoor was de hemel helder verlicht, wat de zichtbaarheid van de Aurora verminderde. Niettemin was het de kers op de taart van een sowieso prachtige dag! 

Toch bleek dit nog niet alles! Toen we weer in onze hut zaten, kwam via de Intercom de mededeling dat er deze avond een maansverduistering (Eclips) zou zijn. Dit is natuurlijk iets heel bijzonders. Ook het Noorderlicht is dan hoogstwaarschijnlijk beter te zien, maar hierover morgen meer!