Griekse invloeden (1)

Griekse invloeden (1)

In Gallipoli was al gebleken dat de Grieken afkomstig uit Taras (het huidige Taranto) op een gegeven moment hun invloedssfeer naar elders hadden uitgebreid.
Ook het Tarantisme, waarover ik schreef in mijn vorige blog, heeft waarschijnlijk zijn oorsprong in de heidense rituelen van de Griekse Dionysoscultus.  

Donderdag zijn we op weg naar de wijnboerderij in Pulsano eerst naar Porto Cesareo gereden. Dit Grieks aandoende stadje aan de Ionische Zee beviel ons meteen. Donderdag bleek marktdag en we hebben eerst maar eens een rondje markt ‘gedaan’. Vervolgens zijn we een eind langs de Lungomare gewandeld. De vissersbootjes waren weer terug in de haven en veel vissers zaten rustig hun netten te inspecteren en zo nodig te boeten.
Vooral de onbewoonde eilandjes voor de kust maakten het uitzicht heel bijzonder. Het deed mij denken aan Bretagne waar wij vroeger met onze rubberboot naar de eilandjes voeren om daar met zijn drieën te gaan barbecueën. 

De navigatie bleek het adres van de wijnboerderij niet te kennen. Het laatste stuk zijn we achter mensen die net als wij - via de ANWB -  in Cursi zaten, heengereden. Het onderkomen bleek niet in Pulsano zelf, maar 7 km daar buiten te liggen en via Google Maps was het gelukkig wel te vinden.

We hebben gezellig met elkaar geborreld en zijn daarna met hen (Simon en Lida) naar de wijnproeverij geweest. De eigenaar van de wijnboerderij, Nick geheten, gaf een gepassioneerde uitleg over zijn bedrijf en de verschillende druiven die hij verbouwde. We hebben een witte, rosé en rode wijn geproefd. De witte en de rode bevielen ons het beste! De Primitivo wijnen uit  Manduria blijken ook in Nederland te koop en zullen we thuis ook zeker eens gaan proberen!

Vrijdag zag het weer er ’s morgens vrij dreigend uit. We besloten dus de auto te pakken en de twee steden te bezoeken die bekend staan om hun grotwoningen en grotkerken.

Allereerst reden we naar Mottola. Dit stadje gelegen op een ca. 400 mtr hoge heuvel, blonk in de zon toen wij het van veraf al zagen liggen. In de oudheid had het de naam ‘uitzicht op de Ionische Zee’. Het uitzicht is inderdaad erg mooi en je begrijpt dan ook meteen waarom de Grieken hier hun akropolis lieten verrijzen! Het was aardig om in het oude centrum (La Schiavonia geheten) rond te lopen. Helaas konden we echter de grottennederzettingen niet bezoeken. Ze bleken in oktober al gesloten. 

Ook in Massafra hadden we wat dat betreft geen succes. Ook dit plaatsje nodigde weliswaar uit om door de smalle straatjes te dwalen, maar de grotwoningen konden we ook hier niet bereiken. We zagen ze goed liggen in de steile wanden, maar de trappen er naartoe waren met toegangshekken afgesloten.  

Toch hadden we helemaal geen spijt van ons uitstapje. Regen hebben we namelijk nauwelijks gehad, terwijl Simon en Lida tot vroeg in de middag met zware buien te maken hebben gehad!