Een extra zeedag

Een extra zeedag 

Zoals ik gisteren al schreef, hadden we vandaag (vrijdag 13 januari) een extra zeedag. De kapitein had immers besloten de haven van  Puerto Montt over te slaan. Het is natuurlijk erg jammer dat we dit stadje moeten missen, maar op zich is het wel begrijpelijk. Die twaalf uur tijdverlies in San Antonio moet ingehaald worden, opdat niet alles in de soep loopt. Excursies zijn immers allemaal afgesproken! 

Er  stond een lezing van Jim McParland over de “Pacific Ring of Fire” op het programma en uiteraard gingen we die bijwonen.

Alvorens daar heen te gaan moesten we echter eerst een zelftest doen. Wij vermoeden dat er  – gezien de verwarring over de al dan niet noodzakelijke  PCR-test op de dag van vertrek – voor gekozen is iedereen voor de zekerheid een test te laten doen. Deze moest je fotograferen en vervolgens aan de steward laten zien. Ook geen waterdicht systeem, maar o.k.-;). We hebben later gehoord dat er inderdaad mensen met Corona uitgepikt zijn die vervolgens in isolatie moesten. 

Allereerst besprak ‘Jim’ het ontstaan van de ons bekende werelddelen miljoenen jaren geleden. De oceanen werden toen steeds verder ‘teruggedrongen’. De Pacific Ocean is de grootste ‘plas water’ die op aarde overgebleven is. Aan de hand van een kaart (zie: foto) besprak hij de aardbevingen en vulkanen die met name rond de Pacific Ocean veelvuldig voorkomen.

Vervolgens vertelde hij hoe aardbevingen ontstaan, een bekend verhaal over aardplaten die over elkaar schuiven. Daarna gaf hij uitleg over het principe van vulkanisme dat zowel op het land als in de oceaan voorkomt. Al naar gelang de mineralen ter plekke hebben de kraters en kratermeren de schitterendste kleuren. Zelfs op Antarctica komt vulkanisme voor. Deze combinatie van een zeer koude atmosfeer met de grote hitte van een vulkaan geeft een zeer apart effect. Tenslotte noemde hij het aantal vulkanen in deze regio. Ongeveer een kwart van het totale aantal vulkanen op aarde is gelegen langs de kust van Chili. Helaas hebben we er nog niet één gezien, maar het was een interessant verhaal dat smaakte naar meer.

De middag hebben we doorgebracht met onze dagelijkse wandeling op het promenadedek. Ook hebben we geborreld met de twee Canadezen die we in het restaurant op weg naar San Antonio ontmoet hadden. De vrouw, Katrine, is als jong meisje met haar ouders naar Canada geëmigreerd. De familie Oud had in Noord-Holland een boerenbedrijf en heeft dat na de oorlog voortgezet in Canada. Zij is met de Canadees Richard getrouwd en ze wonen in Victoria op Vancouver Island. Een leuke ontmoeting.

Toen wij vóór het diner op de kamer zaten, draaide het schip een soort fjord in op weg naar Chacabuco. Het zogenaamde ‘ scenic cruisen’ gaat nu echt beginnen. Morgen hebben we onze eerste excursie, “The natural beauty of Patagonia”. Dat lijkt een interessante trip te worden!