Antarctica (1)

Antarctica (1)

Na het ontbijt was er een soort receptie voor de passagiers met 3, 4 en 5 sterren op hun kaart. Ik had me nog netjes aangekleed, maar was volledig ‘overdressed’. We zijn dan ook niet lang gebleven, want we wilden graag de eerste lezing van Dr. Niel Gilbert over Antarctica bijwonen. Hier bleek veel belangstelling voor, zodat het goed was dat wij redelijk op tijd (twintig minuten van tevoren) aanwezig waren! 

De heer Gilbert bleek jaren op Antarctica wetenschappelijk onderzoek gedaan te hebben en wist boeiend te vertellen over zijn favoriete werelddeel. 

Antarctica is veel groter dan de VS. Het gebied wordt beschouwd als de droogste, winderigste en koudste regio ter wereld. Er is duidelijk verschil tussen het oostelijk en het westelijk deel van Antarctica. Vooral aan de oostkant zijn door afbrokkelend ijs talloze ijsbergen te vinden en aan de andere kant bevinden zich meer ‘vaste’ ijsvlakten. Het feit dat de ijszee rond Antarctica steeds groter wordt, bezorgt de deskundigen de nodige hoofdbrekens. Dit is immers in het kader van de opwarming van de aarde niet echt logisch! Op de Noordpool smelt veel ijs, terwijl het ijs op de Zuidpool alleen maar toeneemt.

Op een viertal plekken hebben ontdekkingsreizigers hun ‘vlaggen’ geplaatst. Deze markeren o.a. de  geografische en geometrische ‘nulpunten’  van Antarctica. Over de plek van de Russen deed hij nogal badinerend. Zij hebben op ‘hun’ geometrische nulpunt’ geen onderzoeksstation gebouwd, maar wel een gigantisch beeld van Lenin neergezet-;).

Van verschillende soorten pinguïns liet hij dia’s zien en sprak daarbij de hoop uit dat wij die allemaal in het ‘echt’ zouden zien. Uiteraard hopen wij dat ook! Bovendien delen we zijn mening dat het wel een optimistisch gevoel geeft dat er -  in deze tijd van allerlei mondiale conflicten - nog een werelddeel te vinden is waar niet gevochten wordt. 

Na de lunch hebben we over het promenadedek gewandeld. Het weer was zonnig (15 graden), maar er stond een zeer sterke wind die hoge golven met prachtige witte schuimkoppen veroorzaakte. Later op de middag sprak ‘our captain’ via de televisie. Hij legde omslachtig uit waarom er gisteren zoveel vertraging was ontstaan. De haven was gesloten etc. etc. Het enige nieuwe (en vervelende) in het verhaal was dat de vertraging van gisteren ervoor gaat zorgen dat we de volgende haven moeten  overslaan. In Puerto Montt wordt namelijk een brug gebouwd en door de nu nog erg laag hangende elektriciteitskabels aldaar kan ons schip er alleen met laag water onderdoor varen. Dat is morgen pas aan het einde van de middag het geval. Het heeft dan geen zin meer deze haven aan te doen. Het schip zal linea recta doorvaren naar Puerto Chacabuco. Hebben wij weer-;)