Epidaurus

Epidaurus 

Vannacht heeft het uren achterheen geregend. Toen ik vanmorgen de camper uitging om te gaan douchen, zat er – voor de zoveelste keer – een hele lading Saharazand op de auto. Echt heel smerig!
Er bleken al gauw zelfs tenten bezweken te zijn onder al die zware buien. Twee jonge vrouwen hadden noodgedwongen de nacht op het overdekte terrasje bij de receptie moeten doorbrengen. Al hun spullen waren doorweekt. Op zo’n moment ben je toch wel erg tevreden met een ‘gewoon’ dak boven je hoofd!

Vandaag stond het amfitheater van Epidaurus op het programma. Het was vanuit Tolo een tochtje van een kleine dertig kilometer daar naartoe. Het bleek erg druk op deze beroemde ‘archeologische site’. Er stonden heel veel bussen o.a. met Italiaanse scholieren van een Lyceo Classico en Amerikaanse toeristen. 

Epidaurus was het heiligdom van Apollo, waar volgens de mythologie diens zoon Asklepios geboren is. Hij is opgevoed door een centaur, Chiron genaamd, die hem in de geneeskunde onderwees. Toen Asklepios op een gegeven moment zelfs de doden weer tot leven kon wekken, werd het Zeus te gortig. Jaloers als hij was, doodde hij zijn ‘rivaal’ met een bliksemflits.
Asklepios werd in heel Griekenland vereerd als de genezende God. Zijn belangrijkste heiligdommen waren in Epidaurus en op het eiland Kos. Hij vertoonde zich soms in de gedaante van een slang. Vandaar dat op de auto’s van artsen nog steeds het teken van een slang, de zogenaamde esculaap, prijkt.

Van heinde en verre kwamen zieke pelgrims naar Epidaurus om daar te genezen van hun kwalen. Wij zouden het nu een soort ‘kuuroord’ noemen. Voor de nodige ontspanning werden er sportwedstrijden georganiseerd. Om de vier jaar werden hier de artistieke en sportieve Asklepios-spelen gehouden. Ze waren bedoeld om de Olympische Spelen te evenaren en liefst nog te overtreffen. Dat is echter faliekant mislukt: ze konden er niet eens aan tippen!

Ook werd er in de 4e eeuw v. Chr. door de beroemde architect Polykleitos uit Argos het amfitheater gebouwd. Ook nu, anno 2023, worden hier nog de bekende tragedies van Aischylos, Sophokles en Euripides opgevoerd. Het theater is met name vanwege zijn fabelachtige akoestiek wereldberoemd geworden. Het is verbazingwekkend dat men meer dan 2300 jaar geleden, zonder de hulpmiddelen van vandaag de dag zo’n ‘technisch hoogstandje’ voor elkaar gekregen heeft!
Het theater kon aanvankelijk 6000 bezoekers herbergen. Later zijn er 55 rijen bijgebouwd en was er plaats voor ruim het dubbele aantal mensen. 

Gerrit was hier dertig jaar geleden geweest. Ik had in 2004 vanuit Athene Epidaurus met Fred en Catelijne bezocht.
Het staat bekend als het best bewaarde theater uit de Klassieke Oudheid. Toch hadden wij allebei sterk de indruk dat de staat van het theater hard achteruit gegaan is. De treden zijn voor een groot deel afgebrokkeld en het geheel maakt een vervallen indruk. De  grootsheid ervan en de plek midden tussen de groene naaldbomen zijn echter nog steeds zeer imponerend. We hebben hier dan ook met veel interesse en plezier rondgewandeld. Ook de  restanten van al die andere gebouwen konden wij ons geen van beiden herinneren. Er is zelfs een tempel gewijd aan Artemis. Je moet echter wel veel fantasie hebben om je uit al die hopen steen een beeld te vormen van bijvoorbeeld de tempels, het Stadion, de Thermen en het Katageion, het gastenverblijf voor de pelgrims.

Na dit bezoek aan het oude Epidaurus zijn we naar het moderne Epidaurus gereden, waar we op camping Nicolaus I (er is ook verderop een II!) twee nachten willen verblijven.