Cadiz, een verrassend pareltje

Cadiz, een verrassend pareltje

Zaterdagmorgen, Stille Zaterdag, legden we al om 4.30 uur aan in Cadiz. Het was zelfs nog donker.

In de haven lagen nog twee andere cruiseschepen met in het totaal zo’n 9000 passagiers aan boord. Ook lag er nog een schip (de Oasis of the Seas, 6500 passagiers), dat gerepareerd moest worden. Omdat er (in het dok in Freetown,Bahama’s) een kraan op het schip gevallen was, waren de balkons beschadigd. Het schip wordt hier gerepareerd. Tot 5 mei is het schip uit de vaart. Dan gaat het voor een nieuwe cruise naar Barcelona.
Gelukkig werden niet al die 9000 passagiers over het – vrij kleine – stadje ‘uitgestort’. Heel veel mensen hadden een excursie naar Sevilla geboekt. Wij hadden twee uur heen en twee uur terug per bus te veel van het goede gevonden. Zeker toen gisteren bleek dat de geplande vertrektijd met een paar uur vervroegd was, waren we erg blij met die beslissing. Er stond (ineens?) ook weer een Drill voor alle passagiers op het programma (16.15 uur)! Vermoedelijk hangt dit samen met het bezoek van CEO Ashford. De kapitein en zijn crew doen duidelijk hun uiterste best een goede beurt te maken. Dat merk je aan van alles. 

Tegen tienen gingen wij van boord. Veel eerder had geen zin, want winkels en bezienswaardigheden zijn in Spanje pas vanaf 9.30/10.00 uur geopend. We hebben eerst de kathedraal, La Santa Cruz de Cadiz, bezocht. Deze zeer fraaie kerk is gebouwd tussen 1722 en 1838. De bouw kon tot stand komen dankzij het geld verdiend aan de handel met de Amerikanen. De kathedraal wordt daarom ook wel ‘the cathedral of the Americans’ genoemd. Met name de preekstoel, het orgel en de crypte vonden we erg bijzonder. In de crypte lagen uiteraard veel geestelijken begraven, maar troffen we ook de graven van een schrijver/dichter (van wie de naam me helaas ontschoten is!) en een componist, Falla genaamd, aan. Naar hem is ook het plaatselijke theater genoemd. Een mooi gebouw opgetrokken in terracottakleurig marmer. 
Via allerlei pittoreske straatjes kwamen we bij de zee. We hebben een flink stuk langs de boulevard gewandeld. Daar staan diverse fortificaties die allemaal nog erg goed in tact zijn. Heel verrassend allemaal!
Na een heerlijke lunch - bestaande uit een Spaans ‘kaas/worst’-plankje en een biertje - gingen we terug naar het schip. 
We hadden dit pareltje aan de Atlantische Oceaan niet graag willen missen!

Gerrit en Ellen

P.S.: 
1. De details over de Oasis zijn toegevoegd door Gerrit. Dank daarvoor!

2. Na de Drill (gelukkig onze laatste!) wachtte ons nog een verrassing. Vlakbij de boot kwam de Mariaprocessie langs. Klein, maar indrukwekkend. Een waardig afscheid van Spanje!