Ronda

Ronda

Zondagmorgen hebben we bijtijds ons appartement in Sevilla verlaten. De stad was duidelijk nog niet ontwaakt!
Een bepaald gedeelte van de stad bleek deze dag afgesloten te zijn. De politie was actief om auto’s tegen te houden. Het leek wel vanwege een evenement, zoals de marathon. Ik heb er echter niets over kunnen vinden.

Het eerste gedeelte van de weg naar Ronda (130 km in het totaal) was niet erg inspirerend. Bovendien reden we op een gegeven moment zelfs in dichte mist. Toen we daar na een kwartiertje weer uitkwamen, leek het landschap wel een metamorfose te hebben ondergaan. Ineens zagen we glooiende heuvels met diverse soorten bomen. We zagen zelfs – voor het eerst dit jaar! -   amandelbloesem. Eindelijk lente!

Tegen twaalven kwamen we aan bij de parkeergarage in Ronda. We hadden geen idee hoe het allemaal in zijn werk zou gaan. De beheerder/eigenaar van het appartement, Christobal genaamd, kwam een half uurtje later en leidde ons naar de ‘private parking’ die wij zelf nooit gevonden zouden hebben. 
Hij bleek erg gestrest, want alle accounts van de mensen die een appartement via booking.com hadden gereserveerd bleken gehackt. Wij waren dus niet de enige gedupeerden. Veel mensen hadden zelfs hun boeking al geannuleerd. Het vertrouwen in booking.com was duidelijk tanende, zodat Christobal voor het komende seizoen een financiële ramp verwachtte.
Dit is natuurlijk erg jammer. Het appartement ligt namelijk in een prachtig gebouw met een behoorlijk chique trappenhuis middenin het centrum. Helemaal top dus!

Ronda ligt bij het Parque Natural de los Alcornocales. De ligging is echt heel bijzonder. De dichter Rainer Maria Rilke bezocht Ronda in 1913 en beschreef de stad als “op twee rotsmassa’s opeengehoopt”. Een diepe kloof scheidt de oude en de nieuwe stad. Een hoge brug, de Puente Nuevo, verbindt deze twee gedeeltes.
Ronda ligt op 780 meter hoogte en telt ruim 36.000 inwoners. De stad leeft voornamelijk van het toerisme. Jonge mensen trekken er weg, omdat er nauwelijks interessant werk te vinden is. 

’s Middags zijn we eerst wat gaan eten en daarna hebben we de arena bekeken. Deze Plaza de Toros is een stuk mooier dan die in Sevilla. Althans dat vinden wij.
Het gebouw dateert uit de tweede helft van de 18e eeuw en is goed geconserveerd gebleven.  Er zijn twee verdiepingen met Toscaanse zuilen en de tribunes kunnen ca. 5000 bezoekers bevatten. In het museum is met name de collectie zadels en kostuums indrukwekkend. Ook was het interessant om de verblijven van de stieren en de paarden te bekijken.
Mijn idee over dit Spaanse culturele erfgoed is overigens onveranderd gebleven. Voor mij is het  onacceptabel dat hier toch nog zo’n vier keer per jaar stierengevechten worden gehouden! 
Maar ja … de Spanjaarden zijn er over het algemeen nog steeds gek op!