Het kan wederom verkeren

Het kan wederom verkeren

Maandagmorgen was het weer totaal omgeslagen. Er was veel wind en het was zeker tien graden koeler dan in het weekend. We waren er dan ook niet echt rouwig om dat we gingen vertrekken.
We namen afscheid van het stel uit Groningen en lieten al snel Aalborg met één van de oudst bekende en grootste nederzettingen van de Vikingen gelegen aan het prachtige Limfjord achter ons. Op weg naar Aarhus, camping Blommehaven, gelegen aan de Oostzee.

Aarhus is de tweede stad van Denemarken en heeft ruim 350.000 inwoners en deed ons qua grootte en enigszins studentikoze uitstraling sterk aan Utrecht denken.

Eenmaal op de camping besloten we - vanwege de dreigende luchten van dat moment - bus 18 naar de stad te nemen. Deze stopte een kwartiertje lopen van de camping en zou ons in een half uurtje in het centrum moeten brengen. Dat leek perfect, maar er was echter één probleempje: het bleek niet mogelijk kaartjes in de bus te kopen. Het moest via een app, Midttrafik genaamd. Het lukte helaas niet om met deze app te betalen, zodat we in feite als zwartrijders bij het busstation in Aarhus aankwamen. Daar zouden we volgens de buschauffeur wel geholpen kunnen worden. Ook dat viel tegen. Uiteindelijk hebben we met behulp van vier (!) jongeren die bedienden in het restaurant (en onze creditcard!) kaartjes voor de terugweg kunnen bemachtigen. Dinsdag weten we dan hoe het – voor ons nogal ondoorzichtige – systeem werkt.
Ik kon me nu nog beter voorstellen hoe wanhopig die buitenlandse toeristen in Gorinchem zich moeten voelen. Een app van Riveer die kuren vertoont en een American ExpressCard, waar het museum – tot voor kort! - niets mee kon.

We hebben vervolgens een korte wandeling door Aarhus gemaakt. Ik wilde graag de gezellige straat met de vele terrasjes langs het water en het raadhuis zien. Het raadhuis was een fantasieloos grijs gebouw van vlak voor WOII, maar het straatje was exact als op de plaatjes van internet en in onze reisgids. Inderdaad erg  pittoresk, dus fotogeniek! We hebben daar heerlijk zitten eten alvorens de terugreis te aanvaarden.  

Dinsdag hebben  we ons op dezelfde wijze als maandag naar Aarhus begeven. We moesten alleen wat langer in de bus blijven zitten om in de buurt van “Den Gamle By”  te komen. Het bezoek aan dit openluchtmuseum was alleszins de moeite waard.
Er waren vier afdelingen:
•1864. Hier zag de stad eruit, zoals in de tijd van Hans Christian Andersen. Er staan vakwerkhuizen en je kon alle huizen (uit de periode 1600-1900) bekijken. Met name het koopmanshuis en het herenhuis van de muntmeester waren prachtig ingericht. In de winkeltjes kon je spulletjes uit de betreffende tijd kopen, zoals zeep en gebak. Ook reed er een open koets met een zwart paard ervoor rond. Wij hebben daar - eigenlijk heel duf ! -  nog een ritje meegemaakt. Dat was trouwens nog een vrij pijnlijke ervaring, want de wagen had nauwelijks vering en de kinderhoofdjes versterkten het ‘gehobbel’ (om niet te zeggen ‘gebonk’) enorm.
•1927. De moderne tijd met bijvoorbeeld een telefooncentrale komt op. Ook twee oude auto’s uit die tijd, een Fiatje 500 en Volvo, stonden geparkeerd bij ouderwetse parkeermeters.
• 1974. Dit gedeelte bestrijkt de tijd van 1950-1974. De huizen hadden de herkenbare , wat burgerlijke sfeer van de jaren ’50, zoals wij die min (Ellen) of meer (Gerrit) in onze jeugd gezien hebben.
• 2014. In deze tijd wordt het leven van onze tijd weergegeven. De huizen van een lesbisch stel en een alleenstaande vrouw zijn hier nagebouwd.
Het was ontzettend leuk om hier – met een aangenaam temperatuurtje van 19 graden - rond te wandelen, waarbij de oudste wijk ons het meeste aansprak.
Toen we het museum verlieten, liepen we letterlijk het Groningse stel tegen het lijf. Wij wisten dat zij ook naar Aarhus gingen, maar om elkaar hier, in zo’n grote en drukke stad tegen te komen, is toch wel heel bijzonder!