Domineesland

Domineesland

Gisteren spookte de hele tijd de titel “Afscheid van Domineesland” van het boek van Menno ter Braak (1931) door mijn hoofd. Ik heb dit werk ooit voor het tentamen Letterkunde 3 moeten lezen, maar herinnerde me er niet veel meer van. Via Google kwam ik  een fragment uit het boek tegen en de volgende zin sprak mij zeer aan: ‘Sedert ik ingezien heb, dat de vooroordelen in Nederland niet erger zijn dan elders, durf ik weer van Nederland te houden, van zijn individualistische huisdeuren …etc.’
Zeker nu - een dag voor de Europese verkiezingen! - besefte ik dat deze tekst ook in onze tijd nog steeds toepasselijk is. En dat bijna 100 jaar later!

We zijn donderdag vroeg vertrokken van Camping “Eider und Treene” te Friedrichstadt. Het was een sterk verouderde camping, waar de eigenaresse alleen contant betaald wilde worden en geen bonnetjes verstrekte. Een typisch gevalletje van belastingontduiking, leek ons!
Dat je in het pompstation, dat vlak achter de camping lag, verse broodjes kon kopen was overigens een groot pluspunt.

We reden in anderhalf uur naar Glückstadt, waar de pont over de Elbe ons naar Wischhafen moest brengen. Het Groningse echtpaar had deze pont op de heenreis naar Denemarken genomen en had ons verteld dat je zeker op anderhalf wachttijd moest rekenen. Wij waren echter al binnen anderhalf uur aan de overkant, overtocht inclusief wachttijd.
De overtocht duurde slechts 25 minuten en door de  hoogte van de camper keken we over de personenauto’s heen. We zijn uiteraard ook aan dek gaan kijken. Het was een mooi, maar best wel ruig tochtje. Er stond namelijk een stevige wind. Verder viel op dat het water behoorlijk bruin van kleur was. 

We hadden een camping in Bad Bederkesa uitgekozen. Het was er erg rustig en het stadje dat valt onder de gemeente Geestland was vlakbij. We hebben daar lekker Grieks gegeten. Ik vond het opmerkelijk dat we na ‘domineesland’ nu in Geestland waren beland 😂.

Vrijdagmorgen hebben we eerst schoonzus Greet opgezocht in haar nieuwe onderkomen in Rhauderfehn. Ze zit daar in een Diakoniehuis voor senioren. Ze heeft een - zeker voor Nederlandse begrippen – royale kamer met een prachtig uitzicht. Ook over de verzorging is Greet zeer te spreken. Het was fijn om te zien dat ze het daar erg naar haar zin heeft.

We besloten na dit bezoek niet zoveel verder meer te rijden. We kenden een camping in Meppen aan de Ems. Daar zijn we naartoe gegaan en gelukkig was er nog plek!
Morgen gaan we naar Camping “De Kei”  in  Lichtenvoorde. Dat zal – tenminste voorlopig -  dan de laatste nacht in de camper zijn!