Zorgstelsels

Zorgstelsels

In Muskat waren we al geconfronteerd met een – voor ons onbekende – manier van betalen voor zorg. Zodra je het ziekenhuis inkomt, moet je al betalen. Er is nog niets gebeurd, maar de kassa rinkelt al ($300). Na je eerste bezoek aan een arts, moet je bijvoorbeeld een ct-scan laten maken. Dat kan, maar ga eerst maar betalen! Zo gaat dat maar door. Elk bezoek aan een arts, elke handeling (zoals het maken van een scan), moet vooraf afgerekend worden!

Op het schip kennen ze het Amerikaanse systeem. Bij elk bezoek aan het Medical Center moet je tekenen en nog voordat je weer terug bent in je hut, ligt er al een vette rekening op je te wachten. Werkelijk alles wordt apart gerekend. Ik geef hier het voorbeeld van de kosten voor bloedafname om cholesterol te meten. Het naaldje, het spuitje en het dopje, de verpleegster die de handeling verricht: je betaalt het stuk voor stuk. Dat weten we, omdat het allemaal op de gespecificeerde rekening vermeld staat. Ook wordt het direct van je credit card afgetrokken.

Gisteren hoorden we van een Nederlander dat zijn vrouw in het Medical Center (beneden op dek 1) was opgenomen. We kenden die mensen al uit het Omaanse ziekenhuis, waar bij haar een – toen nog niet acute – galblaasontsteking was geconstateerd. Ze moeten voor een dag ‘beneden’ $10.000 betalen. Hij kende het Amerikaanse systeem, want hij woont al jaren in Florida. Toch sprak hij er schande van. Alleen de rijke mensen kunnen zorg betalen.

Diezelfde mevrouw kwamen we dinsdag weer tegen. Ze was dankbaar dat ze niet meer ‘beneden’ voor een astronomisch bedrag in een zeer ongezellig kamertje in bed hoefde te liggen. Zij vertelde dat het in Amerika zelf nog veel gekker is. Zij had kanker gehad en kreeg daarna nog chemo. Een chemobehandeling kost daar $47.000. Zij hadden gelukkig een goede verzekering ($2000 p.m.!), anders waren ze na dertig chemo’s bankroet geweest. De meeste mensen kunnen zich dus geen aanvullende verzekering permitteren. Dit relativeert wel onze bezwaren tegen het verhogen van de zorgpremie in ons eigen land!

Een groet van een (herstelde) Gerrit en Ellen vanaf de Rode Zee, 

P.S.:

We genieten nog steeds volop, al zijn vijf zeedagen wel lang. Morgen komen we aan in Akaba. We blijven daar twee dagen en verheugen ons zeer op het bezoek aan Petra