Vrij zijn

Vrij zijn

“Vrij zijn is niet alleen je bevrijden van je eigen ketenen, maar betekent leven op een dusdanige manier dat je de vrijheid van anderen respecteert en versterkt”. Dit adagium van de Vrijmetselarij staat in heel veel verschillende talen op de vloer van het hoofdgebouw van de Franc Maçonnerie dat zich in de Rue Cadet, vlakbij ons hotel, bleek te bevinden. We konden de ochtend voor ons vertrek uit Parijs mooi besteden door een bezoekje aan dit grootse gebouw te brengen. 

De tentoonstelling bevat veel voorwerpen en attributen gebruikt tijdens de Rituelen. Ook is er informatie over de diverse graden te vinden. In 2000 zijn er  veel spullen, in WOII geconfiskeerd door de KGB, door Moskou teruggegeven. Best interessant om dit museum een keer gezien te hebben. Nog interessanter was eigenlijk het gesprek met een meneer die achter de Kassa zat. Op Gerrits – eigenlijk tamelijk impertinente- vraag of hij zelf ook een vrijmetselaar was, antwoordde hij met een wedervraag, waarna ze zich beiden bekend maakten als ‘Maçons’. Die meneer vertelde vervolgens dat dit gebouw 21 zogenaamde Tempels bevat. In het totaal houden maar liefst 250 Loges hier hun bijeenkomstenen!

Hierna zijn we even langs de Folies Bergère gelopen. De met veel goud uitgevoerde gevel met een plastiek in Art nouveau stijl geeft de sfeer van decadentie van dit soort uitgaansgelegenheden goed aan! 

Het tweede arrondissement, waar wij in Hotel Lafayette gebivakkeerd hebben, bleek  – op de valreep! – aardiger dan wij dachten. Er  zijn vooral veel Indiase en Arabische eethuisjes te vinden. Bovendien had “tout Paris” ineens last van lentekriebels. De zon scheen uitbundig, uit de wind was het zelfs warm, dus … de terrassen stroomden vol! We konden dus genietend van het lentezonnetje nog een Parijs terrasje pakken voor een laatste drankje!

Na de bagage uit het depot van het hotel opgehaald te hebben wandelden we op ons akkertje naar het Gare du Nord. Slechts een kwartiertje lopen.

We zaten ruim op tijd in de trein, maar het bleek  geen voorspoedige reis te worden. Er was vertraging vanwege ‘een incident met een persoon op het spoor’. Dus dan weet je genoeg!

In Brussel hadden  we weliswaar een uur overstaptijd, dus de aansluiting zouden we wellicht nog wel halen, maar het was een akelig bericht.

Mijn voorgevoelens bleken uit te komen. Onze trein strandde in Lille. Aangezien ik via de mail steeds op de hoogte gehouden werd van de stand van zaken, zag ik op een gegeven moment dat de Thalys van 12.24 uur (twee uur eerder vertrokken dan wij!) een vertraging van 150 minuten had. Wij hadden dus nog niet te klagen met die toen nog twintig (?) minuten. Uiteindelijk misten we toch de aansluiting in Brussel, waardoor het hele schema in de soep liep. We waren tenslotte om 21.25 uur terug op Kriekenmarkt 11. 

Het zijn vijf geweldige dagen geweest!