Losse eindjes

22 januari 2022 - Nerja, Spanje

Losse eindjes

Vrijdagmorgen hebben we de auto gepakt om naar Almuñécar te rijden. Twee jaar geleden hadden we het kasteel daar al willen bezoeken, maar het was toen helaas gesloten. Deze keer hadden we meer geluk; de toegang was (speciaal voor Nederlandse toeristen!?) deze dag zelfs gratis. We hadden net gehoord dat onze excursie naar Gibraltar wegens gebrek aan belangstelling niet door kon gaan. Dus we konden wel een opstekertje gebruiken -;).

Het kasteel St. Miguel bestaat uit drie gedeeltes afkomstig uit drie verschillende periodes. Die van de Romeinen, de Moren en de Christenen. 

Al in de 8e eeuw v. Chr. hadden de Feniciërs hier een nederzetting en Julius Caesar doopte deze plaats om in Sexi Firmum Iulium. Het werd een ‘serieuze’ Romeinse stad met een theater, een forum, een aquaduct en een tempel. Vanaf de 8e eeuw na Chr. - de Moorse periode – werd het kasteel enorm uitgebreid en speelde het vanwege zijn ligging een belangrijke rol in de handel in zijde. In de christelijke tijd had het kasteel vooral een militaire functie. Karel V had het fort gebruikt ter verdediging van de stad. Omdat het zo hoog gelegen was, was de stad op deze manier uitstekend beschermd.

Na dit uitgestelde en zeer geslaagde bezoek aan het kasteel kwamen we bij toeval in een parkje (Parque del Majuelo) terecht. Hier waren de restanten van een oude fabriek (zelfs al daterend uit de tijd van de Feniciërs!) die zich bezig hield met het conserveren van vis te bewonderen. De bassins waarin de vis gezouten werd, waren goed bewaard gebleven. Een leuke ontdekking dus!

Hierna hebben we veel moeite moeten doen om een geschikte lunchgelegenheid te vinden. In Het dorp La Herradura bleek de coronacrisis ernstig toegeslagen. Alle restaurants die Gerrit kende, waren gesloten, wat een trieste aanblik bood. Ook een op een rots gelegen restaurant met een prachtig uitzicht over de Middellandse Zee was dicht. Wel hebben we daar in de – enigszins desolate - buurt twee berggeiten gezien. Elk nadeel blijkt toch weer zijn voordeel te hebben! Uiteindelijk zijn we in Gerrits oude ‘stamkroeg’ in Maro terechtgekomen. Gelukkig zat daar een nieuwe eigenaar, want het eten was - in tegenstelling tot vijf jaar geleden - nu werkelijk uitstekend. Zulke lekkere calamares alla plancha heb ik zelden gegeten!

Zaterdag zijn we dus niet per bus naar Gibraltar maar per auto naar Cómpeta gereden. Er moest namelijk nog een ander los eindje afgehecht worden -;). Frigliana is een goed uitgangspunt voor een rondrit door de streek Axarquía, waar de meest pittoreske witte dorpjes van Andalusië te vinden zijn. Via een zeer kronkelige weg met hellingen vol olijf- en amandelbomen en prachtige vergezichten bereikten we na ca. anderhalf uur Cómpeta. Dit is een aardig wit plaatsje, maar wel veel kleiner en historisch ook minder interessant dan Frigliana. De in Frigliana zo duidelijk aanwezige Moorse invloeden tref je hier veel minder aan. Alleen aan de zijkant van de hooggelegen kerk is een aantal Arabisch aandoende voorstellingen te zien. We hebben in Cómpeta koffiegedronken, wat door de steile straatjes gelopen en een heerlijke lunch op een terras gebruikt. Gerrit heeft mij nog het zeer steile straatje laten zien, waar hij zich ooit - met gevaar voor eigen leven en dat van de auto - doorheen gewrongen had. Een waar huzarenstukje! 

Aan de andere kant van de berg lieten we ons naar beneden zakken en onderweg kwamen we ook nog één van de andere witte dorpjes, Sayalonga geheten, tegen. Aan die kant van de berg hoefde je trouwens niet te zoeken naar amandelbomen met (witte en roze!) bloesem. Blijkbaar krijgen de bomen daar volop zon en staan ze daar meer in de luwte!

Morgen blijven we in Nerja en gaan we nog een keer met Atie en Gerard lunchen op het strand bij Ayo. Het zal er dan wel druk zijn, want veel Spanjaarden gaan daar op hun vrije zondag paella eten!

Maandag zit ons reisje naar het land van amandelen, avocado’s, citroenen, mandarijnen, sinaasappels, olijven en heel veel zon er jammer genoeg weer op. Hopelijk helpt deze vitamine-D boost ons verder probleemloos door de rest van de grauwe Nederlandse winter heen. Dat zou mooi zijn! 

Foto’s

8 Reacties

  1. Wim van de Merwe:
    22 januari 2022
    Competa een van witte plaatsen in deze omgeving. Ik herinner me de toren die geelbruin was en net boven alles uitstak. Ook daar was een dakterras restaurant waar je lekker at.
    Maar dat was al in 2001-9-11.
    Veel plezier samen!
  2. Ton van Rijn:
    22 januari 2022
    Mooi en bijzonder om te lezen, het gaat dus allemaal goed met jou, Ellen! Geniet en goede reis terug!
    xTon
  3. Ton van Rijn:
    22 januari 2022
    en ook dit schiet mij te binnen: de eerste keer dat de behandeling van 'Het Roelantslied" bv. op een grote-stads-school...(AC) mij wakker schudde...X
  4. Thea Ververis:
    22 januari 2022
    Prachtige foto's en een mooi verhaal weer Ellen.morgen nog een dagje genieten en daarna weer huiswaarts....goede reis maandag...
  5. Carolien en Hans:
    22 januari 2022
    Leuk weer om te lezen en jammer van Gibraltar! Fijne dag nog morgen en goede terugreis! Liefs
  6. Elisabeth:
    22 januari 2022
    Ja de tijd gaat snel maar jullie hebben genoten en goed weer gehad! Mooi toch!!!
    Goede thuiskomst!
  7. Herman:
    23 januari 2022
    Bijzondere ervaringen allemaal. Leuk om zo de geschiedenis in te kunnen duiken. Wat dat betreft is er in Spanje ongelofelijk veel te beleven. En een vitamine D boost is ook nooit weg. Wij doen het maar met pilletjes.
  8. Gerard:
    23 januari 2022
    Hoi,
    Weer een mooi verhaal, jammer van de trip naar Gibraltar. Maar weer genoeg gezien en meegemaakt, lekker eten en een glaasje wijn, het is weer lekker om even weg te zijn. Ik wens jullie een goede en een veilige thuiskomst.