Leven in tijden van Corona (11)

Blij weer terug te zijn?

Sinds zaterdagmiddag zijn we terug in Nederland. Of we daar blij om zijn? Tja... op die vraag kan ik geen eenduidig antwoord geven. De nogal nonchalante houding van de Fransen was best storend: je draagt een mondkapje en dan kun je je verder net zo gedragen als ‘v. C.’ In Nederland is het echter code ‘rood’ en dat is ook niet iets om vrolijk van te worden. De situatie is zelfs zo zorgelijk dat er maandagavond strengere maatregelen aangekondigd zijn. Toch voelt Nederland vertrouwder dan Frankrijk. Het is hier In restaurants en op campings absoluut strakker en beter geregeld. Hoe zo chauvinisme?! 

Na een nachtje op een camping in Veldhoven, waarvandaan  we een mooie boswandeling naar het plaatsje Knegsel gemaakt hebben, zijn we via Lent (4e verjaardag Hedde) naar Ootmarsum gereden. Het weer viel ontzettend tegen. De beloofde zon liet zich nauwelijks zien. 

De volgende morgen hebben we een tijd zitten dubben: nog een nachtje blijven of linea recta naar huis. Gelukkig hebben we voor het eerste gekozen, want maandagmiddag  was het droog en hebben we mooie en interessante dingen in het kunstenaarsplaatsje Ootmarsum gezien. De meeste bezienswaardigheden waren op maandag vanaf 13.00 uur open. Vandaar dat we iets na 12.00 uur - met droog weer – op pad zijn gegaan. 

Na een heerlijke cappuccino met een aardbeienslofje hebben we eerst  het Drostenhuis bezocht. We werden hartelijk ontvangen door een aardige meneer die op een prachtige klassieke piano zat te spelen. Ook Gerrit werd daartoe uitgenodigd, maar die haakte – ondanks de bemoedigende woorden – na een paar noten af. Het Drostenhuis bleek een compleet in achttiende eeuwse stijl ingerichte woning te zijn. De heer Hendrik Knijpinga Cramer (1754-1815), Drost van Twente, heeft daar gewoond. Het huis was aanvankelijk een stadsboerderij die Cramer heeft uitgebreid. Bovendien heeft hij de inventaris aangepast aan de Empirestijl van Napoleon Bonaparte. Op 8 maart 1809 heeft hij in dit huis Lodewijk Napoleon, de  eerste koning van Holland ontvangen. Tweehonderd jaar later is dit feit uitgebreid in Ootmarsum herdacht met festiviteiten in de sfeer van die tijd. We zagen daar nog een fotoboek van. 

Daarna zijn we naar het museum van Ton Schulten gegaan. Dit bleek echt een verrassing. Ton, zoon van de plaatselijke bakker,  is na een carrière in de reclamewereld sinds de  jaren  ‘80 als kunstschilder aan de slag gegaan. Een zwaar verkeersongeluk op Tenerife (ca.  1990) en een bijna doodervaring heeft zijn manier van schilderen enorm beïnvloed. Dit alles heeft een schitterende collectie schilderijen opgeleverd, waar wij erg van onder de indruk waren. Een bezoek aan dit museum is een ware beleving, zoals ook de prachtige film die wij voor onze rondgang door het museum gezien hebben, beweerde. Wat extra apart was, was dat wij hier zelfs bekenden uit Gorinchem tegenkwamen!

Tevens hebben wij een bezoek aan het Schoolmuseum gebracht. Dit werd voor ons een déjà vu en zelfs bijna een ‘sentimental journey’. De ontwikkeling van bijvoorbeeld het leesonderwijs (van de  leesplank ‘aap, noot, Mies’ tot digitale varianten) werd heel aanschouwelijk in beeld gebracht en met name de grote collectie platen van Jetses en Ising was bijzonder.

Tenslotte hebben we een rondje door het plaatselijke Openluchtmuseum gelopen. Na het leven van de Heren via het Drostenhuis te hebben leren kennen werd hier het dagelijks leven van de boeren in beeld gebracht. Het museum is een stuk kleiner dan het gelijknamige museum in Arnhem, maar zeker de moeite waard. 

Ondanks het wat druilerige - echt Nederlandse - weer hadden we een heerlijke dag met veel wisselende indrukken en emoties. Toch wel blij dus! 😊