Een laatste bericht uit BA

Een laatste bericht uit BA

Vanmorgen besloten we naar de wijk San Telmo te lopen, een wandeling van een klein half uur. Het is één van de oudste wijken van Buenos Aires en zeker op zondag zou het er gezellig druk zijn. En dat was ook zo!

In San Telmo staan nog veel huizen met patio’s uit de koloniale tijd en daartussenin bevinden zich allerlei barretjes en restaurants. Deze oude wijk is bijna in zijn geheel ‘overgenomen’ door jonge kunstenaars en designers. Op zondag zijn de lange straten gevuld met diverse kraampjes, waar kunstenaars en handwerkslieden (artesanos) hun – doorgaans zelfgemaakte – sieraden, tassen (o.a. gemaakt van oude LP’s!), kleding e.d. aan de man proberen te brengen. Er zijn echt originele en mooie dingen bij!

San Telmo staat tevens bekend om zijn (200!) antiekzaken en ook op het Plaza Dorrego, na Plaza de Mayo het oudste plein van BA, verkopen ze ‘antiek’. Dat deel van de markt vond ik overigens meer op een Brocante uit een Frans dorpje lijken. Ik houd weliswaar niet zo erg van dit soort spulletjes, maar ook hier heerste een ontzettend leuke sfeer. Op een hoekje in de schaduw was een – ik denk Mexicaanse - meneer met gevoel voor entertainment het publiek aan het opzwepen te gaan dansen. Dit lukte aardig! Een meisje afkomstig uit Mexico liet zich ‘verleiden’ een dans uit haar land te laten zien en een oudere mevrouw danste heel stijlvol een dans uit Venezuela. Dit alles zonder enige gêne; wij waren allang blij dat Nederland niet aanbod kwam. Duitsland overigens wel, maar de Duitse toeristen (die vlak naast ons stonden!) reageerden op de oproep ‘Allemagna’ niet. Ik denk ook niet dat ze hier op een Beierse dans (al dan niet met Lederhosen!) zitten te wachten!

We zijn daarna de ‘Mercado San Telmo’ ingelopen. Het is een geweldig grote, zeer oude markthal, waar je overal aan de bar kunt eten. Ze bieden vooral grote stukken vlees, geroosterd op een houtvuur aan, waardoor het daar – zo mogelijk – nog heter is dan buiten (ca. 30 graden). Verder kun je er naast groente, fruit en vlees  de gekste dingen kopen. We hebben daar bijvoorbeeld oude langspeelplaten, kroonluchters en ‘historische’ voetbalshirts zien liggen. Het was er alleen helaas veel te druk om alles uitgebreid te kunnen bekijken. Bovendien moest je erg op je spullen letten. 

Via de al zeer vertrouwde route zijn we terug naar het hotel gelopen. Onderweg was het ‘cambio, cambio, cambio’ niet van de lucht. We kunnen ons niet voorstellen dat veel mensen een goed belegde boterham aan dit ‘wisselen op straat’ overhouden.

Tenslotte wil ik nog één ding kwijt over Argentinië. De LHBTIQ+ beweging heeft hier - net zoals ik ook al schreef over Chili – alle ruimte. Niemand stoort zich hier aan het gedrag van een ander. ‘Wees gewoon jezelf’ is hier blijkbaar het devies. Wat een verademing is dit! We zullen ook hier – eenmaal  terug in Nederland – met veel weemoed aan terugdenken.