Camperreis naar Rome

Camperreis naar Rome

Ik noem onze campertocht ‘Camperreis naar Rome’ als variant op “Voetreis naar Rome”van Bertus Aafjes. Deze trip naar Toscane en Umbrië en Rome stond al twee jaar geleden op het programma. We hebben hier nu minimaal zes weken voor uitgetrokken. 

Gerrit had op zaterdag 23 juni de camper opgehaald in Woudrichem en naar De Punt gebracht, zodat we daar al het nodige heen konden brengen! Op zondag vertrokken we bijtijds van huis om eerst de Kona naar de Arkelse Onderweg te brengen. De auto ‘logeert’ in de tijd dat we weg zijn, bij Herman en Tonnie op het pad. Heel fijn!
Na een gastvrij onthaal met een kop koffie reden we toch maar even via de wasstraat. De camper was ondanks de binnenstalling echt te vies om aan te pakken. Daarna koersten we naar onze eerste bestemming, een camping in Esch sur Alzettes in Luxemburg, ca. 350 km van huis. We hadden daar een mooie, ruime plek aan de rand van een bos.

De volgende dag kwamen we na een prachtige tocht door Frankrijk aan op een zogenaamde doorreiscamping in Aarburg (Zwitserland). Het was jammer dat het bij aankomst goot, anders waren we zeker Aarburg gaan bekijken. Deze plaats staat bekend als één van de mooiste Zwitserse steden. Het stadje ligt op een heuvel en torent majestueus boven de omgeving uit. We willen hier zeker nog eens terugkomen. Wellicht op de terugweg, maar daar zijn we nog lang niet mee bezig -;)

Maandag reden we bijna de gehele tijd met soms zelfs zware buien. De slogan ‘achter de Alpen schijnt de zon’ deed ons dapper doorzetten en inderdaad toen we de Gotthardtunnel van 17 km door waren, werd het weer zienderogen beter. Helaas moesten de mondkapjes ook weer uit de mottenballen, want in Italië zijn ze nog nergens afgeschaft. Ik heb overigens ergens gelezen dat dit vanaf 1 mei wel het geval is. We zullen zien!
We hadden een camping bij Piecenza op het oog, maar die bleek dicht vanwege restauratiewerkzaamheden. Daarna reden we tevergeefs een steile berg op, want de beoogde camping bleek juist beneden In het dal te liggen!
Uiteindelijk vonden we een plekje op een enigszins primitieve, nogal alternatieve camping de Pontebarberino. Met behulp van een oude Engelse dubbeldekker en veel door zijn assen gezakte caravans had iedereen zijn eigen paradijsje gecreëerd. De camping ligt overigens prachtig aan de oever van de rivier de Trebbia. Er heerste een bijna serene rust. Er waren ca. zes andere gasten en heel veel kwetterende en uit volle borst zingende vogels. De sfeer deed ons erg aan de campings in Canada denken! 
Na een zeer koude nacht, waarbij de fleece dekens van Memée, de tweede vrouw van mijn oom Hans, zeer goed van pas kwamen, ontwaakten wij met een stralend Italiaans zonnetje dat ons de gehele dag niet meer in de steek gelaten heeft.

We hadden besloten een toeristische route dwars door de bergen te kiezen. Deze route was in afstand 100 km korter dan via de snelweg, maar zou anderhalf uur langer duren. Nou, dan weet je het wel! Veel bochtenwerk dus, maar wel met schitterende vergezichten. Het eerste uur kwamen we – zeggen en schrijven – vijf auto’s tegen. Daarna werd het van lieverlee steeds drukker. De laatste etappe naar Lucca ging over de snelweg. Deze weg met eindeloos veel tunnels en viaducten ging grotendeels langs de kust en was ook zeer de moeite waard! We kwamen langs Carrara, waar ik eind zeventiger jaren met Fred nog met een tentje gekampeerd heb. Ik heb daar voor mijn moeder een marmeren vaasje gekocht.  Waar het gebleven is? Geen idee! De ‘sweet memories’ zijn er gelukkig nog wel! 
Nu zijn we geïnstalleerd op een mooie camperplaats met goed sanitair. Hier willen we twee nachten blijven om uitgebreid het vestingstadje Lucca te kunnen bekijken. Onze trip door Toscane en Umbrië gaat nu echt beginnen!